XII

6 0 0
                                    

Mówią tak nudno
Ich ciężkie, zimne głowy
Opadają na siedzenia
Jadą przed siebie
Nic nie mówiąc,
Z zamkniętym oczami
Czy są ślepi od zawsze ?
Kiedyś lepiej widzieli
Czy już zapomnieli ?
Czy my tez zapomnimy ?
Gdzie przyjdzie nasz czas
Staniemy się podobni
Spotkamy się na jednej drodze
Drodze do Nikąd
Czekając aż pojawi się znak
Aż zobaczymy skręt
Pozwolimy by poniósł nas czas...

The art of the stray child Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz