Aksel için gelen yorumlar beni çok mutlu etti! Hemfikir olmamız da öyle. :) Bu bölümde biraz AkZey'e doyacaksınız benden söylemesi :))
Keyifli okumalar diliyorum. 🌸
Evinin önünde durduğumda koltuktan düşen başını düzelttim. Biraz inat etti ama birazcık eğdi başını yeniden. Düşen buklesini alıp kulağının arkasına yerleştirdiğimde inatla yeniden düştü yüzüne. Geri çekildiğimde duymaması için tebessümle fısıldadım.
A"Senden asla vazgeçmeyeceğim."
~~~~
Yeni yeni kendini göstermeye başlayan güneşin yüzüme vuran ışığıyla zar zor açtım gözlerimi. Zeynep'in evine yakın bir yerde bulduğum otelde kalmayı tercih ettim. Kokusu hâlâ burnumda.. O eşsiz kokusu..
Geçen bunca yılın ardından böyle hissetmek rahatsız ediyor. Onu gerçekten seviyorum. Çok seviyorum. Yıllar önce aşkımı söylediğimde hayır demesine rağmen ilk karşılaşmamızda onu bana karşı böylesine yakın görmek.. Sanırım umudumu yeniden diri tutmama olanak sağladı.
Kıvırcık saçları, bana baktığı anda aklımı yitirdiğim o kahve gözleri, inatçılığı, kararı, gözü karalığı.. Her şeyine aşığım. Evet her şeyine.
Ama bu sefer ona karşı olan aşkımı gün yüzüne çıkarmayacağım. Ondan, eğer böyle bir adım görürsem, görene dek. Aşkını kazanmayacak olsam bile arkadaşlığını kaybetmek istemiyorum.
Düşüncelerimi dağıtan telefon sesiyle elime aldığımda Zeynep'in aradığını görmek.. Çok özlemişim ekranda onun ismini görmeyi.
A"Zeynep."
"Günaaydıııın." ah neşesi yeter.
A"Günaydın."
"Sesin uykulu geliyor, yeni kalktın sanırım."
A"Yorgundum biraz. Daha yeni doğuyor güneş, sen erkencisin herhalde."
"Erken kalkan yol alır derler."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA KENDİMİ VER - ZeyKer-
Fanfiction26 yaşında, Çocuk Esirgeme Kurumu'nda büyümüş, 6 yaşındayken annesi ve babası gözlerinin önünde öldürülmüş, hırçın, gözü kara, korkusuz polis Zeynep.. 29 yaşında, işkolik, kuralcı, başarılı bir adam ve Organize Şube amiri Kerem.. Zeynep ve Kerem'in...