[Zawgyi]
seoulၿမိဳ႕ရဲ႕ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုက အိမ္ေခါင္မိုးထပ္အခန္းမွာ ေနရတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ ပထမဦးဆံုးေရာက္ဖူးတဲ့LAၿမိဳ႕ႀကီးဟာ သိပ္ကိုခမ္းနားလြန္းတယ္
"ေသခ်ာၿပီလားchae"
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕အလွအပေတြကို ၃၆၀°လွည့္ပတ္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့အာရံုေတြက junရဲ႕ေမးခြန္းေၾကာင့္ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲjun"
"မဂၤလာပြဲက သဘက္ခါမွဆိုေတာ့ နင္မသြားခ်င္ဘူးဆိုရင္အခုseoulကိုျပန္ၾကမလားလို႔"
"LAကိုေတာင္ေရာက္ေနၿပီပဲ ဘာလို႔ျပန္ရမွာလဲ"
junဟာ သနားစရာအၾကည့္နဲ႔chaeကိုၾကည့္တယ္
အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုစိုးရိမ္သလိုမ်ိဳး....
"ငါ့ကိုအဲ့လိုအၾကည့္နဲ႔ မၾကည့္နဲ႔jun
ငါကသိပ္သနားစရာေကာင္းေနသလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ငါနင့္ကိုစိတ္ပူလို႔ပါ"
Kim Jisooက သိပ္ကိုေစ့စပ္ေသခ်ာတဲ့လူတစ္ေယာက္
ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုေသခ်ာစီစဥ္ေပးသလို အခုလည္းLAရဲ႕အေကာင္းဆံုးhotelႀကီးမွာ တစ္ေယာက္အိပ္ႏွစ္ခန္းစီစဥ္ေပးထားျပန္တယ္
"ဒါဆိုငါသြားနားေတာ့မယ္ နင္လည္းခရီးပန္းလာတယ္မလား ေကာင္းေသာညခ်မ္းေလးပါchae"
junထြက္သြားေတာ့ chaeလည္းhotelကဝန္ထမ္းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အေနာက္ကေနလိုက္သြားလိုက္တယ္
"ဒါက Miss.Park Chaeyoungေနရမယ့္အခန္းပါ
ဒီမွာအခန္းေသာ့ လိုအပ္တာ႐ွိရင္အခ်ိန္မေရြးphဆက္ၿပီးဝန္ထမ္းေတြကိုေခၚလို႔ရပါတယ္"
koreaစကားကိုပီပီသသေျပာကာ ေသာ့ေပးၿပီးထြက္သြားတဲ့ဝန္ထမ္းကိုchaeေသခ်ာလိုက္ၾကည့္မိသည္
"Kim Jisooတို႔မ်ား ငါ့ကိုသိပ္အထင္ေသးတာပဲ
englishစကားေျပာရတာခက္ခဲမွာစိုးလို႔ hotelဝန္ထမ္းေတြကိုkoreaစကားေျပာခိုင္းရတယ္လို႔ ငါenglishစကားကြၽမ္းက်င္တာ မသိဘူးလား"
