Mercy ~ Rosékook

1.1

Eve girdiğimde abim koltuğa oturmuş klasik pozisyonunda oturuyordu.
İçeriye girdiğimde yani salona bana bakıp konuşmaya başladı
" Geldin demek "

'Efendim abi anlamadım '

" Cheayoung geç otur şuraya konuşmam gereken birşey var seninle "
Bir anda gözlerim doldu nedensiz bir şekilde. Gene benden yapamayacağım birşeyler isteyecekti. Ama ona karşı gelemiyorum biliyorum bu yüzden çoğu kişiden ezik muamelesi gördüm bu yaşıma kadar.

Ama abimin yüzüne baktığımda bu düşünceye dair hiçbir ifade yoktu yüzünde. Aksine benim gibi gözleri dolu doluydu.

" Cheayoung... Çok kötü birşey oldu "

' A-annem veya babama birşey olmadı değil mi ? '

" Hayır konu onlarla alakalı değil ama bu anlatacaklarımı sakın kimseye anlatma "

' Tamam söz veriyorum '

" Aksam annem geldi buraya seni istiyormuş "

' İYİ de annem beni istiyorsa arayabilirdi '

" Öz annemiz Cheayoung "

Dediği anda dünya başıma yıkıldı. Beni doğduğum zaman bu hayata terk etti ben hergün abimden dayak yerken o kim bilir neler yapıyordu.

' Derdi neymiş '

" Bir kızı olmuş. Yani bizi terk etme amacı oymuş. Bizim burada yaşadığımızı öğrenmiş sonra da eve gelirken seni görmüş. Herşey icin cok pişman olduğunu söyledi... Ve eskiden yaptıklarını düzeltmek istediğini söyledi. Bu yüzden de seni kendi ailesine almak istiyormuş. "

Son sözü söyledikten sonra ayağa kalktı. Ve mutfağa girdi. Bu muydu yani herşey bu kadar kolay miydi ? Kendi öz kızını daha bir gününü bile doldurmadan bırakıp gidiyorsun ve sonra da özür diliyorsun.

Abim salona girdiğinde elinde kullandığı sinir ilaçları vardı. Onlardan birini ağzına aldıktan sonra ardından suyunu içti. İçerken de boğazını tuttu büyük ihtimalle zorlanıyordu

Gerçi ben abimin üzüleceğini düşünmüyorum ne de olsa benden kurtulmak istiyordu.
Ağzını açtığı anda sözünü kestim ve odama gitmek istediğimi söyledim gözyaşlarımı tutarak odama doğru gittim. Arkamdan Cheayoung diye seslendiğini duyuyorum ama...

Ama bana ne söyleyeceği gayet açıktı. Beni istemiyordu. Gitmemi söyleyecekti. Bu sayede benden sonsuza kadar kurtulacaktı.

Kendimi yüz üstü yatağa atarak yastığa sarıldım ve ağlamaya başladım. Herşey o kadar hızlı ve Anlamsız gelişti ki kendimi bir dizide gibi hissediyorum. Veya bir dram filmi.

Ağlamalarım geceye kadar devam ederken ben odaya girdiğimden beri kapının önünde kapıyı açmam için bana bağıran abimin sesi kesildi.

Büyük ihtimalle gene birşeyleri kırıp döküp kendine zarar verecek aptal....

Yine de onu bırakamazdim kapımı sakince açıp abimi yavaş adımlarıma evde aramaya başladım.
Tam da tahmin ettiğim gibi vazoyu eline aldı tam yere atacak iken tutup vazoyu yerine koydum.

Bana dönüp baktığında ilk olarak beni süzmek ile yetindi. Giydiğim kısa kollu beyaz tshirt kolumdaki morlukları ve yaraları açıkça belli ediyordu. Genelde bu yaraları kapatmak için makyaj yapardım ama hala belli olmayan devam ederse abimin bana söylediği yalanları uydururdum insanlara.

Kısa bir süzüşün ardından gözünden bir damla yaş aktı ve bana sarılacakti ki ben refleks olarak abimden kacmıştım.

O daha da fazla ağlayarak konuşmaya başladı

" Neden böylesin.. ben sana zarar verirken sen beni düşünüp birşey yapmamı engelliyorsun. Sana bunca şey yaşattım hala yanımdasın söylesene neden... "

' Çünkü sen benim abimsin '

" Senin abinim ama yaptığım şeylere bak herkese zararim bir faydam yok "

' şimdi konuşmayalım bunları lütfen ben iyiyim önemli olan da bu '

" Onun yanına gidecek misin ? "

' Daha fazla saçmala abi öyle birşey olmayacak '

" Senin gitmen için zorlamayacagim yer elması "

' Yer elması ? abi seninle aynı boydayiz '

" Boyun kaç ki ?"

' 1.68 '

" Yok ebesinin si.... "

Diyecek iken anne ve babamın eve girmesi ile lafını yarıda kesti. Ama babam çoktan duymuş olacak ki kaşlarını çatmis abime bakıyordu.

" Yoongi lafın devamını getirmeyecek misin ? "

' Özür dilerim baba '

Diyerek konu geliştirildi. Annem ilerde yemek hazırlarken abim yanıma geldi ve olayları anlatıp anlatmayacagimi sordu. Açıkçası bilmiyordum söylersem kıyametler kopardı en iyisi söylememek ama onların da bilem ye hakkı vardı. Bu yüzden abime daha emin olmadığımı amaa şimdi söylemeyecegimi söyledim.

Ama keşke söyleseydim. Çünkü o kadının gelişi benim ölümüme sebep olacaktı...

Sınır
10 görüntülenme
4 beğenme
20 yorum

Sınır dolmadan bölüm atmayacağım