Crystal Academy : The Lost True Princess

Chapter =2= <3 :*

.

.

.

Ako nga pala si Tracie Mitchell Smith 17 Yrs old palamang ako , ako ay isang simpleng tao .. na may meserableng buhay ... Gaya nga ng sinabi ko ako ay iniwan ng sarili kung ina sabi niya babalik daw siya ngunit iniwan niya ako sa mga malulupit na tao . sana makayanan ko pa dahil ang natitirang ala ala ng aking mga magulang ay ang Crystal Pendat na kwintas na binigay niya sa akin bata pa lamang ako.

.

.

.

Kaya ko ito !!! FIGHT !!.. - napa buntong hininga na lang ako .

.

.

Katatapos kulang mag hain ng pag kain at ito naman ako pinag silbihan at hinugasan ko ang mga pinag kainan  nila. saka ako kumain, kalahating kanin lang ang tinira sa akin . at kalahating ulam .. Always naman akong ganyan e ! ganito ang tradisyon sa loob ng bahay ng MAGALING kung tiyahin >.< ....

Bilisan mo diyan !! ambagal mong kumain !! sa susunod kokontian ko yang pag kain mo ewan ko lang kung hindi ka pa maging mabilis kumain !!- Galit na sabi nito sa akin

Tinitigan ko lamang siya saka yumuko nararamdaman ko na kasing tutulo nanaman ang mga luha ko..

OH ANO NANAMAN INAARTE MO !! BILISAN MO DIYAN AT BIBILI KA PA SA BAYAN NG PAGKAIN PARA SA HAPUNAN !!- sigaw nitong sabi

Sa halip na sumagot pa ng pabalang binilisan ko kumain at sinabing   - Opo gagawin ko na po..

............................................

 Nasa bayan na ako binigyan niya ako ng listahan ng mga bibilhin . at nabili ko naman lahat kaya uuwi na ako baka bungangaan nanaman ako ni tita.. pero

.

.

.

.

.

.

.

pero..

Loading ...

Loading ...

Loading......

ah- Processing ..

ahh ok- Processing

...

ahh ano lang naman may mag nanakaw lang naman...HUWHAAAAAAAAAAAAAAAATTT !!!???...???

at hindi ko namalayan katabi ko yung mga pulis hindi na ako makagalaw dahil nakatutok sa akin yung baril ng MAG nanakaw nako naman plsss wag ngayun hahanapin ko pa mga magulang ko nako nakoooo >.< - naiiyak kung sabi

Kuya ibaba mo yan di yan maganda mapag uusapan yan- sabi ko ng bigla niyang

kinasa

ANOOO !??

Nako naman ohh kuya mapa----''- bigla niya itong pinutok hala naiiyak na ako bulong ng utak ko paano nayan hindi ko na matutupad ang pangarap ko na mabuo ang pamilya ko hindi ko na mahahanap ang tunay kung mga magulang paano .. paanoo!!! ?? PAANOOOOOOOOOO???

-Biglang may lumabas sa bibig ko

TIMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE !!!!!!

parang nag slow-mo lahat hindi ko rin alam kung bakit at bigla nalang nahati sa gitna yung bala at lahat sila nakatigil

at..

at...

biglang tumalsik yung mag nanakaw at nagulat ako sa nangyari ok na lahat bumalik na sa normal

pero.. perooo.. Mag lalakad na sana ulit ako ng biglang nag dilim lahat ng paningin ko ....

_________________________________________

End of Chapter 2

sarre guys short lang to promise sa susunod na chapter hahabaan ko na