4. Bölüm

216 26 1
                                    

Neden kalmiyordu neden
okumuyordu .

Mahcup halde kalkti ömer , sahnedeki adamda boynunu büktü, üzülmüştü bi an.

"kardeşim geçmiş olsun, bilmiyordum hakkını helal et "

Diyerek ömerden özür diledi. Ömerin arkadaşı koşarak yerine oturdu , başka birisi seçildi ve ezan okunmaya başladı

Ömer dahada ağlıyordu arkadaşları ona bakmamaya çalışıyorlardı kendisine acıdıklarını zannetmesin diye ama cok üzülüyorlardı .

Genç kızın yüreği yandı bir an ve program boyunca ömeri düşündü ömerse mahçup bir şekilde hüzünle seyretti programı , program bittiğinde hemen başı eğik halde salonu terk etti dışarda arkadaşlarıyla bekliyordu bir köşede

Arkadaş larına genç kızdan hiç söz etmezdi kıskanıyordu onu , şimdiden sahiplenmişti , kimse bilmemeliydi .
Biraz sonra genç kız arkadaşlarıyla birlikte salondan çıktı ömer başı eğik halde dinliyordu onu , belki konuşurdu yine , belki sesini duyardı.

Genç kız sessizce yürümeye başladı birden minik bir kız çocuğunun sesi duyuldu

" hocam hocam ayse hocam"
Diye bağırıyordu.

Demekki adı ayşeydi

Ne güzel bir isimdi bu ismine layık bir kızdı

Ayşe utanarak başını eğdi, sesizce konuşuyordu minik kızla

" hoca değilim ki ben daha , ben sana ne demiştim abla desen yeterli "

" ama hocam " diyerek tatlı tatlı bakıyordu minik kız ayşeye , belliki talebesiydi

" bir hafta arkadaşımda derse gelmek istiyor ama annesi adresi soruyor ben bizim caminin sokak ismini bilmiyorum ne demeliyim " Ayşe mütevazi bir şekilde minik kızın başını okşadı ve bir sokak ismini söyledi

" aklında tutabilecekmisin " minik kız aklında tutmuş mu ! Bilemezdi ama Ömerin sokak ismini aklında tuttuğu kessindi

" bak kağıda yazayım " diyerek çantasından bir şeyler çıkardı ayşe.

Ömerin arkadaşları gitmek için hazırdı " hadi ömer " diyerek ömeri çağırdılar

Ayşe birde ömerinde orada olduğunu fark etti başı eğik halde ayağa kalktı, utanmıştı onu görmemişti, ömer le göz göze geldiler bir an mahçup oldu ayşe ,göz göze bile gelmemeliydi ,

Talebesine kağıdı uzatıp arkadaşlarının yanına gitti hemen ömerde daha fazla durmadı orda ve arkadaşlarıyla evin yolunu tuttu .

Eve gider gitmez annesinin yanına koştu , onu dürtü kolundan çekiştiriyordu

"Ne oluyor oğlum " diye sordu annesi

Ömer eline bir kalem ve kağıt alıp masaya oturdu annesine bir adres yazdı

" bu ne oğlum " diye sordu annesi Ömer utanarak başını eğdi gülümsüyordu

" yoksaa" diye sordu annesi

Ömer hiç bir şey söylemeden başı eğik halde bekledi

" rüyalarında gördüğün kız mı " diye sordu annesi Ömer başını salladı

" peki onunda senden gönlü var mı " diye sordu annesi

ömerin yüz ifadesi değişti birden , bilmiyordu ama annesine düşen belliydi uzakta olsa biricik oğlunu kirmayacak o kızı araştıracaktı , yanına bir arkadaşını alıp o şehirdeki adrese gitti , camiye gidip kızı sorup sorusturacaklardi o günlük ayşeyi götürecekti yanın oda genç kızın verdiği sohbetten yararlansın diye .

SESSİZ TEKBİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin