5.Bölüm

189 26 1
                                    

Ömer ayşey le gözgöze geldikleri anda eli ayağı birbirine gitmişti sanki. Heyecandan ne yapacağını  , nereye bakacağını  bilmiyor du .Sonunda biz size haber  eririz diye bir cevap aldılar kızın ailesinden ve Ömer' ler kalktı . Kapıda onları yollamaya geldi Ayşe. Başını bu sefer hiç kaldırmadı . O göreceğini görmüştü zaten , daha fazla bakamazdı ona , henüz helali değilken.

Böylece ömürler evlerine uğurlandı.

Ertisi gün haber bekliyorlardı ailecek.
Ömer bütün gün başını kurandan kaldırmamıştı.

Biran önce evlenmek istiyordu Ayşeyle , bir an önce  kavuşmak.

Sonunda telefon çaldı . Ömerin  annesi konuşuyordu . Ömer hızla yanına koştu. Ne diyorlar dercesine annesinin gözlerine baktı.

"Anlıyorum, anlıyorum, hayırlısı olsun " diyordu annesi

Yüz ifadesi düşmüştü.

Nasıl söylerdi ogluna , yıkılırdı mahfolurdu ömer. Sevmişti Ayşe ' yi

Annesi telefonu kapatır kapatamaz ömer  kollarından tuttu.
Annesinin dilinden düşecek sözleri bekliyordu

"Oğlum  başka kızlara da bakalım  , böyle karar verelim olmaz mı " diye başı eğik halde bekledi annesi

Ömer öfkeyle başını salladı, elleri yerinde durmuyordu

Ne demekti bu

Pazardan mal mı  alınıyordu, sevmişti Ayşeyi  .

Onu istiyordu

Ne söylediler ,  dercesine Annesine baktı

"Babası istememiş " dedi ve boynunu büktü  annesi .

Ömer masadaki kağıdı alıp kocaman harflerle , tek kelimelik bir soru sordu

"NEDEN "

Annesi sadece sustu...

Ömer telfonu alıp duvara fırlattı, telefon kırıldı  o sıra annesi ağlamaya  başladı, ömer  anlamıştı, konuşamıyor diye istememişti babası

Nasıl anlaşacaklar !

Nasıl  konuşacaklar!

Nasıl olur  bu iş diye  çıkışmıştı babası.

Ömer  haberi olmasada tahmin ediyordu olanları , kesinlikle sesinin gitmesi tek engel olabilirdi bu evliliğe .

Durdu ömer , Allah'ın  taktiriydi, sağdı güçlüydü, kuvvetliydi , sağlıklıydı, okuyordu , iş sahibide olacaktı, maddi durumlarıda yerindeydi ,

Tek sorun sesinin gitmesimiydi !

Bu durum onu kahrediyordu

Kendi kendine öfkelendi ömer, artık evlenmiycekti , kendine söz vermişti  sanki ,  artık olmayacaktı bu iş 

Ağlayarak  secdelere kapandı  ömer.

Bitmişti  her sey, daha başlamadan bitmişti .

Artık sevdiğini görmeye bile gidemezdi , ya Ayşe  istemiyormuydu onu  ! İstiyor olmalıydı, ömer bakışlarından  anlamıştı  bunu , yüreğinde  hissetmişti ,  seviyordu , sırf babası  için  sevdiği  kızdan  uzak duracaktı . Kendine söz  vermişti, o şehre  bir daha uğramayacaktı .

Yanlizca son kez görmek istemişti sevdiğini

Eline bir kağıt ve kalem aldı ve bir yazı yazdı

Arabasına  bindi hızla gidiyordu sevdiğinin şehrine , annesi evinde oturmuş ağlıyordu oglunun haline ,  biraz sonra varacaktı Ayşe 'nin yanına
, biraz sonra ona son mektubunu verecekti son sözlerini  verecekti ona sonra söz  verecekti bir daha karşısına  çıkmayacağına  dair .

SESSİZ TEKBİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin