Love Isn't Easy

THREE : TROUBLE AGAAAAIIIIIN!

Hello Guys! ^___^

Si Kian at Iya nga pala yung picture sa side.

-----------------------------------------------------------------------------------

[ KIAN’s POV ]

Mayamaya lang. Nagkayayaan ng kaming umuwi. Si Adrian ihahatid si Ana. Akala ko kasabay nila si Iya pero hindi pala dahil iba ang way nito pauwi.

“Iya? What are you doing here? Hinatid na ni Adrian si Ana ah.” – Kian

“Ya. I know. Actually, iba kasi yung way ko kaya hindi na ako sumabay sa kanila.” – Iya

“So, san ka sasakay?” – Kian

Gusto ko sana syang yayain na ihahatid ko na sya kaso hindi ko pa gaano alam itong lugar. Ang alam ko lang e pauwi sa village namin.

“Magtataxi nalang ako. Meron pa naman siguro dyan.” – Iya

“Are you sure?” – Kian

“Yes. *fake smile*” – Iya

“Okay. I’ll go ahead.” – Kian

Ano ba to. Napakabastos ko naman. Di ko man lang sya niyaya. Nakakahiya naman kasi. Wala akong alam dito. O___O

[IYA’s  POV]

Aaaarrrrggghh!!! Ano ba namang lalaki to. Nakakainis. At talagang hindi man lang ako tinanong kung gusto ko sumabay. Hay naku. Nakakainis talaga. Napakasuplado.

Buti nalang may taxi na na dumaan.

Mga ilang minuto palang umaandar ang taxi. Bigla itong tumigil.

“Manong bakit po tayo tumigil?” – Iya

“Ah. E mam, may nakaharang po na dalawang kotse.” – Taxi driver

“Ha?” – Iya

Nung makita ko yung kotse. Gosh! Kay Kian to ah. Anong nangyari?? O____O

Bumaba ako ng taxi. Nakita ko yung tatlong lalaki ginugulpi si Kian. Sheeeessh! Wag nyong sirain mukha nyan. Sayang!! Ano ba naman itong iniisip ko. Nagugulpi na nga yung tao e. Buti nalang bumaba na si Manong driver at nakahanap pa sya agad ng tulong. Ayun, nang makita kami nung tatlong lalaki bigla bigla nalang sumakay sa sasakyan nila at pinaharurot ito paalis.

“Kian, okay ka lang? Anong nangyari? Sino yung mga yun?” – Iya

“Andami mong tanong. Okay lang ako.” – Iya

Okay daw e dumudugo yung labi nya. Ano ba namang lalaki to. Pauwi na nga lang napasok pa sa gulo.

“Ihahatid nalang kita sa bahay mo.” – Iya

“Ano ba? Don’t mind me. Okay lang ako…” – Kian

Hindi ko na sya pinatapos sa sasabihin nya.

“Tumigil ka nga dyan. Hindi ka okay. Dumudugo iyang labi mo oh. At saka. Shocks! Pati sa may mata mo oh. Naku. I will not let you drive alone.” – Iya

Ano ba naman ako masyado yata akong pahalata na concern na concern ako.

Haaayyy! Buti nalang hindi na sya umangal. Eto ako na nagdrive. Halata naman kasing masakit ang katawan nya. Hindi ko na sya pinilit magkwento kung anong nangyari. Kasi naman, ang sama nya makatingin. Scaaarrrryyyy!!! Pero ang cute pa din nya. Hahaha!!! Ang landi ko namaaaan. ^___^

Pagdating naming sa bahay nila. Wow! Ang yaman pala nitong pasaway na to. Pero, bakit kaya sobrang tahimik?? Sabagay, sa laki ba naman kasi ng bahay na to siguro kahit 100 tao hinding hindi magkakabungguan… Hmmm. Biglang may lumabas na lalaki. Sino kaya sya???

“Kian, ano nanaman to. Pumasok ka nanaman sa gulo. Hindi kana nagbago.” – Yung lalaki. J

“Dad. Wag ka ngang makialam. Wala ka naman pakialam sakin diba.” – Kian

Aw! Daddy pala ni Kian. Mukhang hindi sila magkasundo ah.

“Bastos ka talagang bata ka.” – Dad ni Kian

Bigla nalang nagwalk out si Kian. Naiwan tuloy kaming dalawa ng Daddy nya.

“Ahm. Hello po. Mr. Alvares.” – Iya

“Ah. Iha. Pasensya kana kanina ha. Talagang ganyan lang iyang batang yan. Pasensya kana din at naabala kapa.” – Mr. Alvares

“O-okay lang po yun.” – Iya

“Pumasok ka muna sa loob.” – Mr. Alvares

“Ahm. Salamat nalang po. Pauwi na din po ako e.” –Iya

“Ipapahatid na kita sa driver. Mahirap ng mag commute. Gabi na.” – Mr. Alvares

Hindi na ako nakaangal. Nakakahiya man. E totoo naman kasi na delikado na magbyahe ng ganitong oras. Kaya eto pauwi na ko.