The truth.

4

Ik ga achter de kassa zitten. Even later komt Joumana bij mij aan de kassa.

Ik: Hey.

Joumana rolt met haar ogen. Als ik alles heb gescand zeg ik het bedrag dat ze moet betalen. Ze moet 29,40 euro betalen.

Joumana: Tss, dat ga ik dus echt niet betalen.
Ik: Hoe bedoel je?
Joumana: Je gaat mij korting geven!
Ik: Sorry, maar dat mag niet, anders raak ik mijn baan kwijt en dat is stelen, dat is immers haram.

Voor Joumana wat kon zeggen praat een jongen die achter haar in de rij staat. Hij lijkt vreselijk veel op iemand, maarnik kan er maar niet op komen.

Jongen: Je gaat gewoon betalen, wat denk jij, ze gaat haar baan niet riskeren voor jou, en als je dat niet kan betalen, moet je zelf maar een baantje zoeken of je koopt minder spullen. En nu betalen, want ik heb haast.

Joumana kijkt hem met open mond aan. Ze betaald het hele bedrag en dan sist ze in mijn gezicht.

Joumana: Je gaat zien.

Ik help nu die jongen die achter Joumana staat.

Jongen: So, wat was dat nou man. Ken je haar?
Ik: Ja, dat is mijn zus.

Ik schaam me eigenlijk wel een beetje, maar dat msg ik niet doen, ik kan me toch niet schamen voor mijn eigen familie.

Jongen: Wat een kattige zus heb je man, trek je er gewoon niks van aan.

Ik knik en hij betaald. Ik zeg hem gedag en voordat hij de winkel uitloopt zwaait hij nog naar me. Ik zwaai terug. Wat een aardige jongen.

Na 3 uurtjes ben ik klaar met werken en ga ik weer naar huis. Als ik thuis aankom ruik ik lekkere eten. Ik heb echt honger, ik heb sinds de ochtend niet gegeten. Pff echt heftig. Ik looo de woonkamer in.

Ik: Salam'oualaikom.

Iedereen kijkt me vies aan en negeert me. Joumana komt de trap afgelopen. Ze staat achter me een geeft me een flinke trap tegen mijn kont aan waardoor ik hard voorover op de grond val.

Joumana: Papa, Najlae heeft een vriendje!
Papa: Vriendje?! A kehba! Jij bent echt een kehba, jij bent mijn dochter niet! Ga weg uit mijn ogen!

Ik huil hard. Dit doet me net zoveel pijn als hij me slaat. Ik sta op en wil naar de keuken lopen. Bij de deur van de keuken staat Safouane. Hij geeft me een platte hand en duwt me dan naar achteren waardoor ik tegen de muur aankom. Ik plaats uit reflex mijn hand op mijn wang.

Safouane: A kehba, niet in mijn weg staan.