Uitgehuwelijkt aan..

Deel 9

Ik duw Achraf terug naar de gang en sein naar Kaoutar dat ze de deur van de woonkamer dicht moet doen. Ze komt de gang ingelopen en doet de deur van de woonkamer dicht.

Ik: Wat is er?
Achraf: JIJ GAAT NIET MET HEM TROUWEN!
Ik: Wat? Waarom niet?
Achraf: Hij is een kankerflikkertje, je gaat nu zeggen dat je niet met hem gaat trouwen of ik breek je poten!
Ik: Nee, papa vindt het toch goed?!
Achraf: Papa vind het helemaal niet goed!
Ik: Wat is er dan? Hoezo mag ik dan niet met hem trouwen?
Achraf: Niet jou zaken!
Ik: Niet mijn zaken?! Ik ben toch degene die met hem wil trouwen, niet jij! Ik doe wat ik wil, donderop!

Achraf tilt zijn arm op om mij een platte hand te verkopen, maar Kaoutar houdt hem tegen.

Kaoutar: Ben je gek geworden? Er zijn mensen op bezoek, dan ga je haar toch niet slaan!

Achraf kijkt me boos aan en verlaat het huis. Ik kijk Kaoutar verdrietig aan en ik ren huilend naar boven. Kaoutar komt me achterna gerend.

Ik zit op mijn bed met mijn handen in mijn gezicht en huil het uit. Kaoutar komt naast me zitten en doet een arm om me heen.

Kaoutar: Niet huilen schat, je verpest je make-up.
Ik: Kan me niet schelen, ik mag niet met Ouail trouwen, omdat mijn broer hem haat!
Kaoutar: Schat, misschien is het beter zo, je broer wilt het beste voor je..

Ik sta woedend op.

Ik: Jij begrijpt mij ook niet he?! Je weet hoeveel ik van hem hou! En toch sta je aan de kant van mijn broer en neem je het voor hem op! Kijk wat een vriendin je bent!

Ik loop boos mijn kamer uit en ga naar de kamer van mijn moeder. Ik ga op bed liggen en huil het uit. Ik hoor dat er iemand de kamer is binnengelopen. Ik negeer het en blijf liggen. Er is iemand naast me komen zitten. Ik herken die geur. Mijn moeder. Ze plaatst haar arm over mijn rug en streelt mijn rug. Ik sta voorzichtig op en ga zitten.

Mama: Wat is er mijn dochter?
Ik: Ach.. Achraf wilt niet dat ik ga.. ga trouwen met Ouail.

Ik klink net een klein kind.

Mama: Waarom niet?
Ik: Ik weet het niet, hij noemde hem een flikker en hij zei dat ik niet met hem mag trouwen, anders breekt hij me benen.
Mama: Ik had al een vermoeden dat Ouail en Achraf elkaar niet mochten, ik had die blikken gezien.
Ik: Ja, dat zag ik dus ook en toen vroeg ik aan Achraf wat er was, maar hij wilde het niet vertellen.
Mama: Waar is Achraf nu?
Ik: Weg.
Mama: Sana..
Ik: Ja?
Mama: Ik denk ook niet dat je vader het goed zal vinden als je met Ouail trouwt.

Ik sta woedend op.

Ik: Wat? Waarom niet? Haten zij elkaar ook al? Wat is dit?

Ik ga weer rustig zitten. Mijn moeder aait mijn hoofd.

Mama: Ik weet het ook niet lieverd, maar hij keek me aan en schudde zijn hoofd.
Ik: Ja, bij mij precies hetzelfde, alleen ik begreep het niet.
Mama: Misschien is het beter zo.
Ik: Mama! Ik ga hoe dan ook net Ouail trouwen, ik hou van hem! Ik hou van hem al 4 jaar lang en dan moet ik nu al die liefde weggooien, omdat mijn broer en vader hem niet mogen, waar slaat dit op?!
Mama: Ja je hebt gelijk, ik zal met je vader praten..
Ik: En Achraf dan?
Mama: Daar zal ik ook mee praten.

Er word geklopt op de deur. Mijn moeder en ik kijken afwachtend naar de deur. Kaoutar komt binnengelopen.

Kaoutar: Ehm, iedereen beneden vraagt naar jullie.

Mijn moeder knikt en staat op.

Mama: Fix je gezicht en kom dan naar beneden.
Ik: Mama, nee. Wat moet ik zeggen dan, ik ga daar voorschut staan.
Mama: Zal ik Ouail naar boven sturen?
Ik: Ja, doe dat maar.

Ze loopt de kamer uit en sluit de deur achter zich dicht. Nu zijn alleen Kaoutar en ik in de kamer. Ze kijkt me verdrietig aan.

Ik sta op en loop naar haar toe. Ik geef haar een knuffel en ze knuffelt me stevig terug. Na een minuutje laten we elkaar los.

Ik: Kaoutar, het spijt me, echt waar. Ik weet niet wat me bezielde.
Kaoutar: Ik begrijp het. Ik snap waarom je zo deed, maar ik wil gewoon het beste voor jou en jouw gezin, dat moet je weten en onthouden.

Ik knik. Er wordt geklopt op de deur. De deur gaat lamgzaam open en Kaoutar en ik kijken aandachtig naar de deur. Ouail komt binnengelopen. Aan zijn gezicht te zien is hij denk ik nog boos van Achraf.

Kaoutar geeft me nog snel een knuffel en fluistert in me oor.

Kaoutar: Doe niks geks, weet wat je doet en zegt.

Ik knik en duw haar dan van me af. Ze loopt de kamer uit en sluit de deur achter zich dicht. Zodra de deur dicht is, komt Ouail naar me toegelopen en pakt mijn handen vast.

Ouail: Je bent echt prachtig.

Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik duw hem van me af. Hij kijkt me niet begrijpend aan.

Ouail: Wat is er?

Ik ga zitten op het bed en sein naar hem dat hij naast me moet komen zitten, wat hij meteen ook doet. Hij kijkt me nog steeds vragend aan.

Ik: Wat is er tussen jou en Achraf? Wat speelt er tussen jullie? Achraf wilde het me niet vertellen, dus ga jij dat nu doen! Anders kunnen wij niet samen verder gaan.

Ouail kijkt me eerst verbaasd aan en dan verandert zijn blik in een boze blik. Ik kijk hem afwachtend aan. Hij staat woedend op.

Ouail: DAT ZIJN NIET JOU ZAKEN!
Ik: Eh pardon? Weet je het zeker Ouail, als je het me niet verteld is dit het einde. Is dat wat je wilt? Dat dit het einde is?

Omdat ik veel lezers heb, maar weinig stemmen, zal ik vanaf nu bij elke deel een stemgoal doen. Als we die stemgoal hebben bereikt, zal ik een nieuw deeltje online zetten.

Stemgoal: 45 *