Promise(GxG)

6

İyice yaklaştı aramızda santimler kala durdu. Tam geri çekilicekken belinden tutup kendime çektim ve öpmeye başladım. İlk başta şaşırsada karşılık vermeye başladı. Dudaklarımızı ayırmadan kucağıma aldım. Dudaklarının tadı nasıl ananas gibi olabilirdi. Kırmızıları nasıl ananas gibi olabilirdi. Ellerini saç diplerimde hissetmiştim iyice yerleşiyordu kucağıma. Geri çekildi.

"Yapamayız..."

Nefes alışverişi hızlıydı. Bu onu daha çok istememe neden oluyordu.

"Haklısın."

Kucağımdan indirdim. Kendime zar zor hakim olmuştum. Bacaklarını gördüğümde fazla beyaz olduklarını farkettim. İlk defa bu kadar açık giyinmişti yanımda. Benimle tanıştıktan sonra yaralarıda yoktu artık. Hoşuma gitmişti. Elimle dokunmak istiyordum her bir köşesine. Hızla ayağa kalktım.

"Kahvaltını et sen ben lavaboya gidicem."

Kafasını salladı tepsiyi kucağına aldığında daha fazla dayanamayacağımı anlayınca hemen lavaboya gittim ve kapıyı kitledim.

"Napıyorsun sen o senin kardeşin... Küçük kardeşim gerizekalı ona bir şey hissedemezsin onu isteyemezsin ona aşık olamazsın yapmamalısın bunu yapmamalısın."

Kendime hakim olamıyordum durmadan onu düşünüyordum durmadan onu istiyordum bu olmamalıydı. Jennie benim kardeşimdi.

Bir süre sonra aynaya baktığımda gözlerimin kızarmış olduğunu gördüm. Jennie beni böyle görmemeliydi. Kapının çalmasıyla gözlerimi iki elimle sildim. Kapıyı açıp dışarı çıktım.

"Hyuna ağladın mı sen?"
"Hayır saçmalıyorsun şuan."
"Ağlama."
"Ağlamıyorum."
"Ağlıyorsun."
"Ağlamıyorum."
"Ağlıyorsun."
"Umrumda değil."
"Umrumda."

Yanından geçip yatağa doğru gittim. Belli ki söyliyecek bir şeyi vardı. Peşimde kuyruk gibi gezdiğinden dolayı anlamak zor değildi.

"Ne istiyorsun?"
"Beraber olmak."
"Ne?"
"Beraber olmak istiyorum. Aynı evde aynı yerde yaşamak istiyorum."
"Ne oldu bir anda."
"Artık senden başka kimseyi istemiyorum."
"Annen mi yine?"
"Sadece benim annem değil senin annen annelerimiz... Bıktım onlardan özür dilerim dün gece yaptığım şey için."

Kolundan tutup kucağıma oturtum.

"Hata yapmadın aslında iyi yaptın. Ona böyle şeyler yapman hoşuma gidiyor bilmiyorum farkında mısın ama çok güzel geliyor daha çok..."
"Daha çok ne?"
"Daha çok kendine güveniyorsun başka ne olabilir."
"Hyuna"
"Hm"
"Bugün işin var mı?"
"Hayır."
"Bir şeyler yapalım"
"Yatalım"
"Olur"

Kendimi geriye doğru attım. Jenniede kendini benim üzerime bıraktı. Saatlerce sessizce durduk öyle. Hiçbir şey yapmadan nefes alışverişlerimizi dinledik. Ona neden bu kadar bağlanmıştım.

"Gidelim."
"Ne?"
"Gidelim uzaklara."
"Gerçekten mi?"
"Evet"

Gideceğimizi duyunca mutlu olmuştu belki ama göstermemişti. Sadece daha çok yaklaşmaya çalışmıştı bana. Biraz daha zaman geçince Jennie uyuduğunu anlayabiliceğim sesler çıkarmıştı. Onu yavaşça yatağa indirdim. Hazırlık yapmak lazımdı.

Oturur hale gelip ona baktım. Çok güzeldi. Fazlasıyla bana yakışmayacak şekilde güzeldi.