***
'' Yaa gülmeyin yaa.'' Sinir olmuştum. Ben gerçekten korktuğum birşeyden bahsediyordum ve onlar gülmeye devam ediyordu. Gıcıklıkda zirvedeler.
'' Niye gülüyosunuz yaa, ay herşeye gülüyosunuz ama yaa.'' Kollarımı göğsümün altında birleştirdim. Gözlerimi kısıp onlara bakmaya başladım. Yavaş yavaş sakinleşmeye başlamışlardı. Sinirdenmi yoksa utanmaktamı bilmiyorum ama kızarıvermiş olabilirim. Neyse.
Jack birkaç 'öhm öhm' den sonra oturduğu yerde kıpırdandı. '' Ne yani şimdi seni uçabilen -bunu bastra bastıra söyledi- bir insan takip ediyo öylemi ?'' Dedi. Alaycı bi şekilde. Ne yani olamazmı? Uçabilen bi insan. Bence olur.
Sally susarmı? Susmaz. ''Yani Mack. Bak tatlım sokakta yiyişen bi çift görmen ve o oğlanın korkunç bi şekilde sana bakması seni takip etmesi için bi sebep değil. Ayrıca seni takip etse bile uçamaz. Bence sen fazla korkmussun ve o kocaman hayal gücünü gine devreye sokmussun.'' dedi ve ardından küçük bir kahkaha attı. Ne demek bu şimdi? Bana şizofren falan mı diyor ? Yok artık.
''Ben şizofren değilim Sally (!)'' Hafiften ses tonumu yükseltmiştim. Sally bana döndü. Yüzünde tatlı bi gülümseme vardı. ''Ben öyle demek istemedim Mack.'' Sesi alçak çıkmıştı. Jacob konuştu bu sefer. ''Yani şöyle karanlıktan korkan insanlar sürekli karanlığın arkasından canavarlar çıkacak diye bekler ya. Onun gibi bir şey demek istedi dedi Sally. Mack korkmussun bebeğim.''
Kafamı evet anlamında salladım. Sesli bi yutkunmadan sonra ben söz hakkı aldım. ''Belkide haklısınız. Ben biraz saçmaladım. Hem Sally de haklı uçan bi insan cidden komik.'' dedim ve hafifçe gülümseme yerleştirdim yüzüme. Jack ayağı kalktı. Bana doğru döndü. ''Bak bebeğim istersen yanında uyuyabilirim. Ne dersin ?'' dedi sevimli bir ses tonuyla mutfağa doğru yürürken.
Fena fikir değildi. Hem böylece bu ''takip'' edilme hissinin korkudanmı olup olmadığını çözerdim. İçim rahatlamıştı. O tam mutfağın kapısına ulaşmışken arkasından seslendim. ''Olurr.'' Gülümsedi ve mutfağa girdi. Jacob konuştu. '' Bende kalıyorum o zaman yarın erkenden kalkar bizim mekanda kahvaltı yaparız.'' dedi sevinç dolu bi sesle.
Sally havaya zıpladı. Ve bumm yerle ilişkiye girdi. Sakar. Jacob la ben gülerken Sally ayağa kalkmayı başarmış bize doğru sinirli bakışlar atmaya başlamıştı bile. Eline bir yastık almasıyla Jacobı deviriverdi. Bana doğru döndüğünde ellerimi teslim olurmuşçasına havaya kaldırdım ve mahçup bir gülümseme gönderdim. 'Adam ol.' bakışlarını aldığımda mutfağın yolunu tutdum.
♧♧♧
Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Etrafa bir göz attım. Güvenli.Ensemde hissettiģim sıcaklıkla Jack'in arkamda olduğunu anladım. Hakikaten korkudanmış. Bu sefer hiç uyanmamış ve o şeyi görmemiştim. Rahat bir nefes aldıktan sonra yavaşça olduğum yerden sıyrıldım. Pat küt mutfağa ulaştım ve bir bardak su içtim. Gözlerimi ovuşturdum ve saçlarımı topuz yaptım.
Gözlerim duvardaki saate takıldı. 7:50. Bizimkileri kaldırıyımda mekana gidelim artık. Acıktım. Ben acıktıysam onlarda acıkmıştır. Zorundalar.
# # #
Herkes hazır bir şekilde aşağıdaydı. Jacob aynada kendine son bir kez bakarken Sally selfie yapıyordu ben ise Jack'e televizyonu kapatmasını söylemiş o kumandıyı alırken onu izlemekteydim. Jack televizyonu kapatmak için kumandayı eline almıştı. Tam kapatacakken onu durdurdum. Çünkü televizyonda gördüğüm haber ağzımı açık bırakmıştı.
Multi: Mack - Mackenzie
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Karanlık Arkadaşım"
Fanfiction-Yok öyle; umutları yitirip karanlıklara savrulmak. dedi. Sıcak nefesi anlıma çarparken. +Senin için kolaydı tabi herşey. Emir ver ve olmasını bekle. dedim. Hala köprücük kemiklerini inceliyordum. Tabessüm ettiğini anlayabiliyordum. *beyinyiyenzombi...