The Phone Call (Sequel)

˟Chapter Five˟

 “Oo” sagot sakin ni Jj, nanglaki naman ang mata ko at agad akong napatakbo. Dahil alam ko naman na sa ospital kami dadaretso. Sumakay agad ako sa sasakyan niya, bakit ba kasi nangyayari ito samin? May kasalanan ba kaming nagawa?

“san ka ba galing ah?! Kanina pa ako tawag ng tawag sayo” sabi sakin ni Jj

“oh bakit ganun di ko man lang narinig yung call mo” pagtataka kong sabi atsaka ko tinignan ang log ko kung meron bang missed call pero nagulat nalamng ako nang wala naman siyang missed call sakin kahit isa.

“niloloko mo ba ako? Wala kaya” sabi ko, tinignan naman ako ni Jj saka niya ibinalik yung tingin niya sa kalsada.

“anong wala? Ilang beses kaya kita tinawagan, saka asan ka ba nun ha?”

“nasa ilalim ng puno, natutulog ako dun diba?” sarcastic kong sabi.

“huh? Wala ka kaya dun” sabi nito. Aish! Nasakit lang ulo ko sakanya, hindi ko nalang siya sinagot. Bahala siya dyan, nakakainis ayaw ako paniwalaan. Ano na kaya nangyari sakanya? Haaay sana naman okay lang siya.

RapMon's POV

“Bro, bibili lang ako sa mall ha?” paalam ko sa mga kaibigan ko, nakalimutan ko birthday nga pala ni mommy ngayon. Haay...

“Sige” sagot sakin ni Jj, since tulog naman yung iba at si V ay nawawala di ko alam kung san nag punta yung alien na yun. Ano ba yan bakit ko ba pinoproblema 'yong si V, ang dapat ko palang problemahin ngayonn ay ang birthday gift ko para kay mommy. Aish! What should I buy? A bag? Wallet? Matawagan na nga lang siya.

Hi I'm busy right now, you can leave a message after the beep...

Busy siguro siya sa work, pero bahala na mag leave nalang ako ng message sakanya.

“Hi mom! Sorry nakalimutan kita igreet kanina, inaway pa kita kanina sorry po talaga. Pero mommy mahal na mahal kita. Ikaw yung the best mom in the world! No one can replace you in my heart kahit na magkaroon na ako ng asawa ikaw parin ang babaeng the best para sakin. I want to say thank you for taking care of me. Hinding hindi kita makakalimutan kahit mamatay ako. Always remember that I love you.”

pamihadong matatouch si mommy sa sinabi ko, hindi pa niya rin kasi yun naririnig galing sakin. Nakapag-decide narin pala ako na flowers at chocolate nalang ibigay ko kay mommy total hindi na naman niya kailangan ng bag dahil marami na pala siya noon.

Haaa~~