Sabah kapı sesile uyandım kapıyı açtığımda
Biri boğazımı tutmaya başladı
- Noluyorsun be , kimsin sen ?
- Oğlumu öylece götüreceğini mi sandın
- Oğlun kim
- Salağa yatma Emir
- Bırak beni manyak
O sorada Emir odadan çıktı ve bizi görünce ağlamaya başladı
- Çocuk ağlıyor bırak beni
- Bu çocuğu çok mu sevdin
- Senden çok sevdiğim kesin
- O zaman bana 1 milyon ver çocuk senin olsun
- Nee , sen delirdin mi , çocuğunu satıyormusun
- Evet
- Bırak beni
Adam en sonunda boğazımı bıraktı bende koşarak emiri odaya götürdüm
- Beni sakın ona verme
- Tamam bir şey yok , sen burda kalıcaksın
Ağlama yeter
Odadan çıktım ve adamın yanına gittim
- Tamam allahın belası sana istediğini vericem ama sende bir daha karşımıza çıkmicaksın
- Tamam
- Bana müsade et bir iki güne paranı hazırlıyım
- İyii
Al bu numaram 2 güne kadar getirdin getirdin yoksa çocuğu alırım
Diyip defoldu
Tekrar odaya girdiğimde hala çocuk ağlıyordu
- Ama ben sana ne dedim ağlamak yok demedim mi
- .....
- Bak babanla konuştum artık bizi rahat bırakacak burda kalmayı istiyorsun değil mi
- İsterim
- O halde korkma artık
Bide bana Zeynep abla de tamam mı
- Tamam
Hadi kahvaltı yapalım
O sırada tekrar kapı çaldı ve Çocuk korkmaya başladı
Kapıyı açtığımda Emir karşımda duruyordu
Elinde de kırmızı çiçek vardı beni görünce gözü döndü
- Noldu sana
- Nolmuş
- Boynun
Elimi boynuma koyarak zaman kazanmaya çalıştım o sorada emir içeri girdi ve çocuğu gördü
- bu da kim böyle
- Açklicam otur önce
Ona herşeyi anlatıktan sonra
- Zeynep sen niye beladan uzak duramıyorsun , bir gün ya bir gün
- emir odana gidermisin
- Neden ki
- Özel konuşuyoruz
Emir salondan ayrıldığında
- Biraz dikkatli konuş duyuyor ve üzülüyor
- Sana ne elalemin çocuğundan Zeynep
Bide para vericeksin sen iyice aklını yitirdin
- Sana ne bu benim hayatım
Tabi senin çocuğun var , senin için hava hoş
