- Zeynep?
Emirden uzaklaşarak Durunun yanına gittim
- Sandığın bir durum yok ortada
O sırada Emir lafa girip
- Arkadaşımı teseli etmek te suç değil ya
Diyip gülmüştü
- Aynen öyle
- Ne biliyim bir an sizi öyle görünce bir garip oldum
- Yalnız mısın
- Evet , Ekinin selamı vardı
- Sağolsun
Emir mutfaktan çıkmıştı
Bende yüzümdeki gerginliği atmak istiyordum
- Nasıl geçti ilk gecen
- Zordu
Öleceğini bilsem ona son kez sıkı sıkı sarılırdım biliyormusun , Geriye dönüp baktığımda onu ne kadar üzmüşüm , Bana kızsada En azından başımızdaydı
- Hepsi geçecek bak biz varız artık
İdil bile üzülmüştü senin için
- İyide ben Babaannemi istiyorum
- Böyle olmaz senin acilen bu evden uzaklaşman gerek , belki heryerde onun hatırası gözüne batıyor
- aynen öyle
- Bir kaç gün bize gel hem havan değişir
Hem acın hafifler
- Size mi geleyim
İdil hanım da beni kapıda bekliyordu zaten
- Konuşurum onunla bir şey diyeceğini sanmam
- Yok ya kalsın
- Konuşurum tamam derse geliyorsun itiraz istemiyorum
- Mustafa nolucak
- Koca adam yalnız kalır nolacak
Erkekler bizim gibi değiler
Onlar daha güçlüler
Emin ol
- Bilemedim
- İtiraz yok dedim
- Tamam öyle olsun
- Ben o zaman arayım hemen ne dicek bakalım
- Peki
Onu mutfakta yalnız bırakıp salona geçmiştim ama Mustafa yoktu Suna ve Emirin yanında
- Mustafa nerde
- Birile konuşuyor
- Sizde yalnız kaldınız
- Sorun değil
- Sende geldiğine göre gidelim biz
Hadi Emir
Emir , Suna'nın Ani hareketini sevmemişti ona Kızgın bir bakış atmıştı
- Bir şeye ihtiyacın olursa çekinmeden ara
- Tamam
Suna önden gitmişti Emir se hala mutfaktaki Cevabı bekliyordu benden
- Kendine iyi bak
- Sende öyle
Emirler giderken
Duru da Yanıma gelmişti
- Gelsin dedi
- Uydurma öyle demediğini ikimiz de biliyoruz
- Tamam öyle demedi ama gelmesin de demedi
- Hadi toparlan gidiyoruz
-Şimdi mi
- Neyi bekliyoruz
