If i see you

de droom

pov Suzanne

Terwijl ik verder ren kan ik de waterval al zien, maar ik heb nog niks bedacht, nou ja dan vertel ik maar de waarheid. Nu klink ik echt als zo'n moederskindje weet je wel want ik ben braaf, vertel de waarheid en ruim af enzo maar stiekem ben ik dat niet :o. Ik minder snelheid en ga zo snel mogelijk met de lift naar boven. Met zo'n raar net niet ren pasje wat sommige onder ons snelwandelen noemen loop ik over de steiger en duw de duur open. Gelijk wordt ik begroet alleen deze keer niet met een knuffel, maar met een paar scheldwoorden. Als ze klaar zijn moet ik aan de tafel gaan zitten. ' poeh nou gaan we het krijgen.' Ik vertel het hele verhaal en daarna kijken mijn ouders me aan alsof ik een grote man met een lange nep baard ben. Maar hun uitdrukking verandert al weer gauw terug naar boos. En ze zeggen:' Je kan ook gewoon de waarheid zeggen hoor.' Natuurlijk ga ik er gelijk tegen in en zeg heel dramatisch: ' Maar ik zeg de waarheid!' Gelijk wordt ik naar mijn kamer gestuurd en daar zit ik dan de hele tijd een beetje te zeuren in mijzelf zo van:' Waarom geloven ze me nou niet :(.' Na daar een drie kwartier te hebben gezeten ben ik er wel een beetje klaar mee en ik wil weer heel graag naar het bos, ik weet bijna zeker dat het niet mag, maar toch loop ik langzaam richting de woonkamer. Vlak voordat mijn hand de deurknop raakt hoor ik mijn ouders praten. ' Wat nou als het echt zo is en dat ze echt die wolf heeft ontmoet dan is ze misschien..' ' Nee nee dat kan niet,' onderbreekt mijn vader haar. Dan is het stil... te stil als je het mij vraagt. Zachtjes open ik de deur gelijk kijken mijn ouders me geschrokken aan en ik vraag zachtjes:' Mag ik naar het bos?' Je had hun gezicht moeten zien jonguh echt zo van: kom op hé haha, maar helaas zei mijn moeder gelijk daarachter aan: ' Nee je moet thuis blijven voor twee dagen, het eten koop ik dan wel in de winkel.' ( we hebben wel een winkel we zijn niet zo'n oeroude stam, alleen is zelf jagen veel goedkoper) Stampvoetend loop ik terug naar mijn kamer en dat doe ik altijd extra hard om mijn ouders te pesten. 's Nachts lig ik een beetje heen en weer te rollen in mijn bed. Ik lig te denken over wat mijn ouders zeiden, ik snap er niks van waar hadden ze het over. Toen ik voor de honderd miljoenste keer was omgedraaid viel ik toch langzaam in slaap en begon te dromen...  

Ik loop rustig door het hoge gras in de richting van het meertje. Met mijn goede neus ruik ik de andere wolven al en met mijn goede ogen kan ik goed zien in het donker. Ik loop op vier benen en heb een dikke vacht met daaronder veel spieren. Geluidloos loop ik verder even later zit ik bij het meertje voor me staat een grote steen met daarop een hele grote zwarte wolf met pikzwarte ogen die over de alle wolven voor hem gaan, waaronder ik. Naast mij staat een iets kleiner bruine wolf met opvallende groene ogen en rechtsachter me staat een grijs wolf met ogen met een bijzondere paarse gloed. Verder kan ik niet rond kijken, want de zwarte wolf begint te praten:' Welkom wolven bij de 25ste vergadering en hierbij wil ik gelijk onze gast verwelkomen en daarbij keek hij mij aan met zijn pikzwarte ogen....

Ik schrik wakker terwijl ik nog helemaal klam ben van het zweet, langzaam ga ik rechtop zitten en zeg zachtjes tegen mezelf:' Het was maar een droom, het was maar een droom.' Het is nog helemaal donker op het zachte licht van de maan na, maar ik kan niet meer slapen, ik krijg de zwarte ogen van de wolf niet meer uit mijn hoofd...

Taaddaaaa een nieuw hoofdstuk vonden jullie hem leuk?