Aldım elime kahvemi çıktım balkona. Yine her zamanki gibi yaptım kahveyi. Acı. Sabahları iyi geliyor. Kalbimdeki acıya bir de boğazımdaki acı tat ortak oluyor.
Balkona doğru yavaş yavaş yürüdüm. Her adımda senle olan anılarımızdan kesitler canlandı gözümde..
Ve ben yine anladım. Kendimi ne kadar da kandırsam seni özlemedim diye, özledim seni. Hemde çok..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTI
Short Storyİnsan sevmemekten korkar mı hiç ? Korktum. Hem de hiç korkmadığım kadar.
