Saat tam 02:57.Yine yeni bi güne başladım. Artık odamda durdukça nefes alamıyorum. Çıktım balkona. Açtım balkon camlarını. Bi baktım aşagıya yüksekti. Çok olmasa da düşersem ölürdüm. Durdum öylece durdum. Kafamı kaldırdım ve baktım gökyüzüne. Siyah ve grinin tonları gibi arada mavi de vardı. Derin derin nefes almaya çalıştım. Ama başaramadım. Tam sol tarafımda bisey vardı. Ki bu her neyse nefes almamı zorlaştırıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTI
Short Storyİnsan sevmemekten korkar mı hiç ? Korktum. Hem de hiç korkmadığım kadar.
