Sabado ngayon. Naisipan kong ipasiyal ang alaga kong si princess sa park..
Si princess lang ang lagi kong nakakasama sa hirap at ginahawa sa buhag ko...lagi naman kaseng wala ang mga magulang ko...
Naupo ako sa isang bench sa park.
"Alam mo princess kahit na wala sila mahal ko padin sila..namimiss ko din sila kahit papaano. Nalala pa kaya nila ako biglang nag iisang anak nila?"
"Meow" -hay..hininas himas ko ang ulo ni princess
Maratapos ko mamalagi bigla kong naalala na dito sa park na toh ko siya nakilala...ang babaeng matagal ko nang nakilala...
Flashback..
3 years old ako nun nang magkaroon ng unang kaibigan dahil dati pa lang ayaw akong kalaruin ng mga bata dito dahil daw maitim ako. Oo maitim ako dati pero ngayon nga nga sila...
Tinulak ako ng isang batang lalaki
"You don't belong here"
"Aray.." - sigaw ko habang pahikbi hikbi nang nakasalampak sa lupa..nakikita ko sila nag lalaro samantalang ako..
"Bata ok ka lang?" -sabay abot ng isang kamay niya dahil ang isa ay hawak niya ang sanggol pang husky dog niya.
"Ahh oo salamat bata" -sagot ko sa batang babaeng maputi na nakatirintas ang buhok.
"Bata upo ka muna may sugat ka o" -sabay turo niya sa tuhod kong dumudugo..
Umupo naman ako.
"Bata akin na gamutin ko" - agad niyang binuksan ang bag niya at nilagyan ng alcohol ang kanyang panyo at pinunasan ang tuhod ko. At nilagyan ng band aid na kulat itim at may design na pink skeleton.
"Salamat bata,ako pala si xian" -tatanungin ko palang sana si bata kung ano pangalan niya kaso dumating ang mga magulang niya at dadalhin na daw siya sa philippinas.
Makita ko pa kaya siya...?
"Ano sa tingin mo princess?" - tanong ko sa alaga kong....tulog na. Uwi na nga kami..
