my friend ° jjk

3|💦

İyi okumalar ♡

"Bu çocuk bu aralar asileşmeye başladı. Ne oluyor anlamıyorum." Baul Jungkook'a bakarak konuştuğunda, yutkunup Jungkook'a bakmaya başladım.

Kenarda bir kızla, pardon bir kaç kızla muhabbet ediyordu.

"Evet, bizim yanımıza pek uğramaz oldu." demişti Jimin, Yumi dudaklarını aşağı sarkıtıp Jungkook'a baktı.

"Belki aşık olmuştur?" Jimin gülüp, kollarını masaya dayamıştı.

"Aşık olsaydı böyle mi olurdu? Aşk güzel bir şey." Yumi Jimin'e göz devirip, Jimin gibi masaya dayamıştı kollarını.

Suratındaki çok bilmiş ifadeyle konuşmaya başladı.

"Bazen karşılıksız aşklar olabilir, canım. Bilmiyorsan falan, öğren." Jimin göz devirip, geriye yaslanmıştı tekrar.

"Bilmiyorum, fakat Jungkook'a kim karşılık vermez ki? Çocuk kaslı, yakışıklı, şirin, parasıda var.

Sonra yakışıklı, şirin, parası var.

Sonra parası var, yakışıklı, şirin-" derin bir nefes verip, ayağı kalkmıştım.

"Ben lavaboya gidiyorum." cevaplarını beklemeden, tuvaletlerin olduğu kısma ilerlemiştim.

Derin bir nefes verip, elimi yüzümü yıkamıştım.

İki gündür düşünmekten aklım çıkmıştı.

Konuşmak istiyordum ama, bir türlü fırsat bulamıyordum, ya o evde olmuyordu, ya da benim işim çıkıyordu.

Lavabodan çıkıp tekrar kafeteryaya gidecekken, karşıdan Jungkook'un geldiğini görmüştüm.

Evet, şimdi konuşabilirdim.

Yanına giderek, seslendim.

"Jungkook, biraz konuşalım-" beni dinlemeden yanımdan geçip gitmişti, kaşlarımı çatıp hızla arkama döndüm.

Cidden gidiyordu!

Dengesiz midir, nedir acaba?

Sinirle bizimkilerin yanına giderek, sandalyeye yerleştim.

"Ne oldu, ne bu sinir?" Baul'e bakıp, başımı iki yana salladım.

"Sinirli değilim." şaşkınca bana baktığında, Yumi gülmeye başlamıştı.

"Dövseydin birde." Yumi'ye bakıp, derin bir nefes verdim.

Cidden hayatımı alt üst etmişti.

Keşke ben değilde, başkası gitseydi Jungkook'u film için çağırmaya.

"Bugün sizdeyiz!" demişti Baul, neşeyle.

"Jungkook, gelsene!" Jimin, Jungkook'a gördüğünde birden bağırmıştı.

Refleks olarak, başımı Jungkook'a çevirdiğimde masaya geldiğini görmüştüm.

Ben seslendiğimde, yüzüme bile bakmamıştı! Birde seviyormuş.

Gerçi çocuğa sapık damgası vuran benim.

Ama kim olsa aynısını düşünürdü!

Ben içimde çatışmalar yaşarken, Jungkook Baul'ün yanındaki sandalyeye yerleşmişti.

"Bir zamanlar aramızdan ayrılmayan Jungkook, şimdi aramıza girmez olmuş? Hayırdır, ne iş?" demişti Jimin, göz kırpıp, başını iki yana sallarken.

"Yok bir şey." demişti Jungkook, bakışlarını bana sabitlerken.

Bana baktığında, kendimi suçlu gibi hissetmem ne kadar normal?