Make You Mine (Sanchez Series 1)

Chapter 2

I waited my parents for an hours and no body knows how bored I am. Walang akong mapagbubuntungan ng kaboryohan ko dahil mas pinili kong maghintay dito. Nang makarating ako ay hindi ako ngumiti at bumati sa mga tauhan dito sa mansion. I am pissed and I probably threw my deadly stare for everyone.

Gone the smiling Jewele a while ago. Kung kanina ay inimbitahan ko silang saluhan ako sa pagkain habang nakangiti at inilalapit ang sarili ko sa kanila, then now is different. Walang makalapit sa akin dahil sa masamang tingin na ipinupukol ko. Nagtatakha siguro sila dahil sa pagbabago ng aking pagkatao. And yes. I changed. I changed my emotions that fast at lahat sila ay hindi kayang salubungin ang isa sa aking pagkatao.

Seryoso ang aking mukha habang naka-upo sa isa sa mga single couch sa living room. Nakalapag ang isang baso ng tubig sa maliit na mesa na nasa tapat ko. I do really mind that freaking favor. Kahit ano pa ang isipin ko para doon ay hindi nakukumbense ang aking isipan para sabihing pwede namang sa ibang araw na lamang kausapin ang mga magulang ko.

That was my option and that option really makes me more pissed. Walang naging ibang laman ang isipan ko kundi ang nakalolokong pabor na iyon. For the hours I stayed here, that's the time the big door opened. Narinig ko ang mga yapak mula doon ngunit sigurado akong ang Mommy at Daddy na iyon kasama ang bodyguards nila. Nakatalikod ang aking inuupuan ngunit sigurado ako sa bagay na iyon.

"My highness, the young miss seems off when she arrived here," anang tinig mula sa isang lalaki at hindi ako magkakamaling ang tinig na iyon ay mula sa isang reaper na nakatalaga dito sa mansion.

"What happened? Hindi ba ay umalis siya upang magpunta sa mall?" ang tinig na iyon ay mula sa kay Daddy. Nahimigan ko ang pag-aalala sa kanyang boses at patuloy pa rin ang mga yapak papasok.

"We don't really know the reason, my highness. Walang makalapit sa young miss nang dumating siya. She's holding her black aura and throwing death glare to everyone." wikang muli ng reaper.

I want to wring his neck for what he said. Yes. He's telling the truth but why report that? Well, he's the reaper and all of them reported what happened here. It may good or bad. Nanatili akong naka-upo sa aking kina-uupuan. Stoping myself para lamang sugudin ang reaper na iyon.

"Did you called Drake, hon? He called me this afternoon that he already saw Jewele at the garment shop." I heard mom voice. I stopped. So the favor was for this really all about?

"He did. The last detail he said that Jewele's immediately left the restaurant matapos ng kanilang pag-uusap. Doon pa lamang matapos niyang sabihin ang pabor na hiningi natin kay Drake ay nilisan na niya ang gusali." wika ni Daddy.

Hindi na nasundan ang pag-uusap nila nang marating ang living room at ganoon na lamang ang gulat nila nang mamataan ako doon na naka-upo. I looked at them seriously. Mabilis na umalis ang reaper nang makita rin ako. Ang mga bodyguards naman na kasama nila ay mabilis na nagbigay yuko sa mga magulang ko at nagmamadali ring nilisan ang living room.

Naiwan kaming tatlo sa napakalawak na living room. Nanatili silang gulat at nakatayo doon habang diritsyo ang tingin sa akin. Sa paraan ng kanilang mga naging reaksyon ay pawang mas mataas pa ang katayuan ko sa loob ng mansion na ito. Maging ang Mommy at Daddy ay kinatakutan ako sa mga oras na iyon.

Si Mommy ang unang nakabawi bago ako nginitian na hindi ko matansya kung pilit ba iyon o sadyang nanginginig lamang ang kanyang labi. "S-sweetie, you're h-here." my Mom stuttered while saying those words. She shook her head and cleared her throat. "Gabi na. Why aren't you in your room?"

I slightly shook my head at tumayo para pantayan sila. May kalayuan ang distansya namin ngunit ang mga boses naman ay pawang echo sa loob ng living room dahil sa laki nito.