Make You Mine (Sanchez Series 1)

Chapter 7

"I never had a chance to check the trainee this past days. How could the one of them broke my things in just a minute, Xile? You have all cameras." I tried to calm my voice after hearing Xile's update.

Narinig ko ang kanyang pagbuntong hininga. "He demanded to free him for just fifteen minutes, Queen. Hindi naman iyon problema kung hindi kalokohan ang nasa isipan niya."

Umalis ako sa aking kama nang masaayos ang aking gamit. I should leave the mansion for now to check the stupidity at the underground. It's past ten in the evening. Xile call me to inform what happen just minutes before. Kung tutuusin ay kaya nilang asikasuhin ang lagay doon ngunit iba siguro ang kilos ng lalaki.

Hindi ko alam kung ano ang problema noong trainee. It's all clear, all freaking clear that we hold their time. We control what they need to do. My organization clarified all the things. Hawak ng buong underground ang kung anong meron at kailangan nilang gawin dahil nasa pamamalakad sila ng aking organisasyon.

"I'm on my way. You should watch the boy all eyes. Hindi ako tatakas ng dahil lang sa kanyang ginawa." my cold voice cover the line.

"Yes, Queen. Nasa quarters na ang lalaki." he reported.

Tuluyan kong ibinaba ang tawag nang masiguradong hindi simpleng bagay ang isang ito. Maybe the boy has his own reason. Kahit na inis sa gabing iyon ay kailangan kong tingnan ang nangyari sa underground.

Tinungo ko ang pinto ng aking kwarto upang siguraduhing naka-kandado na iyon. I don't really think the ideas of my brothers being inside of my room. Masyado silang maingay at magulo. Nang masiguradong maayos ang seradura ay pinuntahan ko ang bintana.

Hindi ako makalalabas sa mansion kung sa harap ako dadaan. Maraming katulong ang nagkalat sa buong mansion at panigiradong malalaman nila Kuya ang aking pag-alis. Pinuntahan ko ang glass door sa balconahe dahil doon ako dadaan.

I check this earlier, mataas ang distansya noon mula sa lupa. I sighed. This is not new for me. Lagi ko itong ginagawa noong nasa Korea pa ako. Pumunta ako sa gilid at sumampa sa railings. Sa gilid pababa ay nandoon ang estanti kung saan puwede kong makapitan. Sinigurado kong tahimik, walang ingay ang maririnig mula sa pagtakas.

Sa tuluyang pag-apak sa lupa ay itinago ko ang aking sarili sa gilid. I saw a bodyguards roaming around to check the place. I wear my black mask to readied myself to run. Sa likod ng mansion ako dadaan dahil paniguradong sa harap ang puno nang tagapagbantay.

I almost cussed hard when I saw a reapers rounding at the backyard. Dala nila ang kanilang mga armas. I plan all of my escape this early. Bakit ngayon ay nandito ang kalahati sa mga reapers? Sinigurado kong hindi karamihan ang magbabantay sa likod ng mansion dahil palitan ang kanilang oras.

Then, I have no choice. Kung ganoon ang naging lagay nila ay hindi iyon magiging problema. I went close to the wall beside. Sa likod nila ay mayroong malalagong halaman. I climbed and did not let myself dissapointed. Natanaw ko agad ang itim na Bugatti malayo sa mansion, sa madilim na parte ay nandoon iyon. Mabilis kong binuksan ang pinto para agad na makasakay.

All eyes can really attach to me this way. I put aside my sleep because of this obstruction thing. It's the maybe that I can visit the underground tomorrow dawn to check the underground but no, I can't. Knowing that there's a race tomorrow to deal with what my brothers want.