Küle dönmüştür şimdi gözlediğim yerler
hiç mi hiç hayalim gibi olmamıştır
kitlendi gözüm artık derin semalarda
tutuldu vücudum, kalkamaz oldum
demir gövdemde daha da ağırlaştı
çağıldadı yalnızlık ateşi bağrımda
esarete boyun eğdim
o anda sesi duyuldu annemin uzaktan
gözlerimi kapadım ve kulak verdim
gün geçtikçe eskilir oldu duygularım
düşündükçe anladım bunu bir gurbet diyarında
Yaprak hışırdamıyordu artık
kafam esiri olmuştu şeytanın
düşünemiyordum
lâkin kendime geldim en derin uykuda
parçaladım; duvarları,masaları, felsefeyi ve hatta ve hatta metafiziği
ki gördüğüm düşüncemin bedenimi yönettiğini
yangının yaktığı yüzdüm her zaman
bir kalemin yazdığı kağıt olmak isterdim halbuki
ilkbaharda açan çiçek bu kadar acımasız olmamıştı bana
ve bunu ben kendim ettim kendime
zararı hep kendi kendime vermez miyim?
ah ki ben hırpalandıkça başvurdum sanrılarıma
öteden duyulmamıştı hiç ses
kulaklarım kesiliyordu git gide sessizlikten
fakat hissettim gecenin esintili sesini
titredi vücudum,soğudu dünyevi azalarım
gecenin karlı, bu soğuk vaktinde can vermeye çoktan hazırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYASINDA MONALİSA
Poezja"RÜYASINDA MONALİSA" adlı yeni şiir kitabımız aslında var gibi gözüken bir düzenin aslında var olmadığına ve çağın gereksinimlerine dikkat çeken bir söz dinletisidir. İyi okumalar, iyi düşünmeler.
