Aynanın karşısına geçip son kez kendime bakıp cafenin yolunu tuttum. Elektrik faturasını ödeyemediğim için elektrikler kesilmişti haliyle telefonumu şarj edemeyip alarmla uyanamamıştım ve işe geç kalmıştım umarım patronum kızmazdı. Koşturarak içeri girdim. Hemen Kaan Bey'in yanına gidip"Kaan Bey özür dilerim ben telefonu şarja takmıştım ama elektrikler kesilmiş o yüzden şarj olmamış telefonum kapanmış haliylede alarm çalmadı ben gerçekten özür dilerim bi daha böyle bir şey asla olmayacak"
"Ağça bir nefes al bi şey demedim ki ne bu telaş sadece merak ettim ama iyimişsin bu da benim için yeterli."
"Ben o zaman işimin başına geçeyim tekrar özür di-"
"Dileme artık hadi müşterilerle ilgilen"
Çıkış saatim gelmişti ama sabah bir saat geç kaldığım için Kaan Bey ne kadar eve gitmemi istesede gitmiyordum ona çok mahcuptum bir saat daha cafede durmaya karar verip müşterilerle ilgileniyordum. Masadan kalkan müşterilerin arkasından boş tabakları topluyordum. Yan masada bir çift oturuyordu önlerindeki boş tabakları toplayacağım sırada adam bütün dikkatiyle bana bakıyordu bunu farkettiğimde gözümün ucuyla kıza baktığımda ise o da fark etmiş olacak ki bana çok pis bakıyordu bi olay çıkmadan elimi hızlandırıp masadaki boşları toparlayıp mutfağa götürmüştüm o sırada Kaan Bey'in sesini duydum.
"Hadi Ağça bu kadar yeter evine dön artık. Al bakalım paranıda"
"Ama Kaan Bey..."
"Hadi dedim"
Dediğinde daha da bir şey diyemeyip evin yolunu tutmuştum. Eve vardığımda her zamanki gibi eniştem sarhoştu beni farkettiğinde hemen ayağa kalkıp üstüme yürüyüp tokat atması bir oldu
"Nerdesin lan sen nerlerde sürttün söyle lan! Yoksa... Yoksa aldığın parayı mı yedin"
Deyip tekrar vuracaktı ki
"Valla yemedim al çantamda para"
Dediğimde hemen çantamı alıp içinde para aramaya başladı bulduğunda ise sayıp salona doğru yürüdüğünde
"Aferin sana!"
Dedi bende yerden ağlayarak kalkarken odama girdim. Annem ben doğduğumda ölmüş babam ise bana 1 yaşıma kadar bakmış daha fazla dayanamayıp beni halamlara bırakmış kendimi bildim bileli halamdan ve eniştemden dayak yiyorum. Yeri geliyor aç bırakılıyorum. Bunların yanında birde it kopuk bir nişanlım var eniştemler zorla evlendirecek beni. Eniştem yetmezmiş gibi birde o şerefsizden dayak yiyordum. Liseden mezun olduğumdan beri küçük tatlı bir cafede çalışıyordum. Günlük aldığım paranın çoğuna eniştem el koyardı kumar oynayıp hepte kaybederdi. Ondan sakladığım paraları cafede biriktiriyordum evde çok kolay bulurdu çünkü odamda hiç eşya yoktu bir karton parçasının üzerinde uyuyordum. Haliyle kışın çoğunlukla hasta oluyordum. Kapının çaldığını duyduğumda kapıya yönelip açtım her zamanki gibi karşımda nişanlım olacak şerefsiz duruyordu her gün aynı saatte geliyordu.
"Hadi hazırlan dışarı çıkıcaz"
"İstemiyorum Selim boşuna gelmişsin!"
Saçımdan tutup
"Sana istiyo musun istemiyo musun diye sormadım anladın mı lan beni?!"
"Tamam... Tamam Allah'ın cezası gelicem bırak!"
"Aferin adam ol!"
Hazırlanmak için odama girdiğimde halamda arkamdan gelip
"Yine ne yaptında adamı sinirlendirdin"
"Yok bir şey hala Selim bi yere götürecekmiş beni ne zaman gelirim bilmiyorum"
Deyip evden çıkmıştım. Pisliğin arabasına binip yola koyulmuştuk beni sahile getirmişti. Arabadan inip arka koltuktan siyah poşet çıkartıp içinden biraları çıkartıp birini bana uzattı
"İçmeyeceğim ben"
"Al şunu Ağça benim canımı daha fazla sıkma!"
"İçmeyeceğim dedim Selim neyini anlamıyorsun!"
"İçeceksin lan ben istiyosam her şeyi yapacaksın!"
Deyip birayı yere fırlatarak üstüme yürüyüp tokat atmıştı. Saçımdan tutup yere fırlatmasıyla bi adam gelip Selim'e yumruk atıp yere düşmesini sağladı. Adam bana doğru dönünce bu... Bu bugün cafede gördüğüm adamdı. Yanıma çömelip çenemden nazikçe tutup
"Iyi misin?!"
Dedi. Hiç bir insana güvenmiyordum o yüzden bana dokunmasıyla biraz geriye gittim.
"Sana zarar vermeyeceğim"
Dediği an arkasından Selim'in yerden kalktığını gördüm. Eline bıçak alıp bize doğru yürümeye başladığında adamın kolunu sıkıca tutmamla karşımdaki adam belindeki silahı çıkartıp Selim'e doğrulttu.
"Bir adım daha atarsan acımam sıkarım!"
"Sen kimsin lan muhabbetimize karışıyon?!"
"Asıl sen kimsin bi kadına el kaldırıyon?!"
"Arkandaki salağın nişanlıyım ister severim ister döverim sana ne lan!"
Dediğinde adam sinirlenip Selim'in ayağına ateş etmesiyle çığlığı basmıştım.
"Ne olur ya-yapmayın benim yüzümden katil olmayın"
Dediğimde beni yerden kaldırmıştı deli gibi ağlıyor ve titriyordum her günüm böyle berbat geçerdi artık çok yorulmuştum başım çok dönüyordu son hatırladığım şey yere düşecekken o adamın beni kucağına almasıydı.
🔥🔥🔥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN BANA KALAN
ActionHer yeri deli gibi dağıtıyordum deli gibi bağırıyordum etrafımdakiler beni sakinleştirmeye çalışırken içimdeki dinmek bilmeyen öfkemle sözlerime başlamıştım. "Uğruna canımı vereceğim adamla içimi parçalaya parçalaya vedalaştım. Kılına zarar gelmesin...