CRUSH. NA JAEMIN [✓]

𝘶

Tamtego dnia byłam ogromnie wstrząśnięta.

Czułam się zbyt przestraszona, aby zgłosić to wydarzenie do dyrektora. I to nie dlatego, że mógłby mi nie uwierzyć, czy coś w tym stylu. Po prostu trzymałam buzię na kłódkę i nie wspomniałam o tym nikomu.

Każdego dnia udawałam, że u mnie wszystko okej i nic złego się nie wydarzyło. Mimo tego, że na korytarzu było kilkoro ludzi, którzy słyszeli co miało miejsce tamtego dnia, nikt nie chciał pomóc komuś takiemu jak ja.

Nie byłam nikim istotnym w tej szkole i można mnie było określić mianem "niewidzialnej". Niektóre osoby nawet nie wiedziały, że chodzę z nimi do klasy. Może było to z mojej winy, ponieważ nigdy nie rozmawiałam z nikim i nie starałam nawiązać żadnych znajomości jako pierwsza.

Z całego tego zamieszania, wyszła jedna dobra rzecz. Jaemin ze mną rozmawiał i mi pomógł.

Zauważył, że mam mokre włosy i zaproponował mi swój ręcznik do ich wysuszenia. Chociaż nie wiedział, co miało miejsce kilkanaście minut wcześniej, był w stosunku do mnie miły i uprzejmy. Nic dziwnego, że każda dziewczyna w szkole go lubiła. Był czarujący, nawet się nie starając, a ja nie mogłam się mu oprzeć.

Usiłowałam wysuszyć swoje włosy samodzielne, ale z powodu bólu rąk było to dla mnie trudne, więc Jaemin zrobił to za mnie. To wystarczyło, aby moje serce oszalało. Jednak zdawałam sobie sprawę, że nie ważne czy to przytrafiłoby się mi, czy komuś innemu to chłopak zareagowałby tak samo. Nie mogłam sobie pozwolić na zbyt wyolbrzymioną reakcję, ale nie umiałam opanować uśmiechu, który pojawił się na moich ustach.

Wtedy zdecydowałam, że zbiorę się na odwagę i napiszę do niego list.