Possessive Boyfriend (TagLish)

CHAPTER 6 : Fair

Dedicated to you.... Here's the new update.

Alyssa's POV

I cried that night. That was like a super bad nightmare i shouldn't want to happen. It was my first time i lost hope. But suddenly, i believe in a thought that " Nothing is Impossible" .

Walang imposible. Kung nanghihingi ka ng tulong sa panginoon. He'll send an angel to save you in your very bad nightmare.

Whose that man again ? Samuel Ortega ?The way his eyes stared my eyes. I can see something i can't explain.

Tumingin ako sa alarm clock. At ilang minuto nalang ay mag-aalarm na ito. I decided to stand up. Naligo ako at nagbihis pang-aral. Lumabas ako sa rented apartment namin . Dahil alam kong hindi pa siya gising.

Nagdesisyon akong mag-agahan sa 'La Café' . Pagdating ko doon ay wala pang masyadong tao doon. Naupo ako sa mesang may dalawang upuan. Nag-order na ako makakain. At habang naghihintay sa inorder kong agahan. Nag-isip isip ako pero......

Hindi ko na makayang balikan ang mga ala-alang nangyari kagabi.

Unti-unting tumulo ang luha sa aking mga mata habang nakatingin sa labas. Biglang dumating ang order ko at hindi muna ako nagsimulang kumain.

" Uh, kuya pwede po Bang pakibantay po muna 'tong pagkain ko. Mag-ccr lang po ako. " Request ko sa waiter.

" Ahh , OK po ma'am . " Tsaka siya umupo sa upuan ko at binantayan ito tulad ng bilin ko.

Nagpunta ako sa cr. Dahil alam kong halata ang puyat ko kagabi at umiyak ako. I decided to put some concealer .

Lumabas ako sa Cr. At agad kong natanaw ang waiter na inutusan kong bantayan ang agahan ko na may kausap na lalaki. I think it's his boss.

" Sorry po talaga sir. Inutusan lang po akong bantayin itong pagkain niya. " Pagpapaumanhin niya sa amo.

" Excuse me , sorry po sa abala . Ako po ang nag-utos sa kanya" tsaka humarap ang lalaking kausap nung waiter.

Wait....... He..... He's his boss?......It's just coincidence right ?.....

" Ohhh, its you. Nice to see you again. Gio go back to work " napatitig nanaman ako sa mga mata niya. I already saw that eyes. I don't know where, when , and how.

" U-uhm, Samuel ? " ngumiti siya pagkasabi ko sa pangalan niya. Niyakap niya ako.....

One ....

Two....

Three....

Four....

Five ....

Five seconds niya ako niyakap. God, I can't breath. Hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako. At sobrang higpit.

" So, you're having your breakfast here. " Tumango ako at itinuro ang upuan sa harap para umupo siya doon. Sumunod naman siya...

" Are you the owner of this café ? Let's eat by the way. " Pasimula ko.

" Uhm I'm full but thank you. Actually not, my dad is the owner of this coffee shop. I just want to check on this shop today. " Tumango ulit ako.At nagsimula na akong kumain. So, hindi siya ang owner nito.. pero dad niya. Family nila ang owner.

" Are you still studying ?"tanong ko sa kanya.

" Yup. Here in MIS . I'm 2nd year college. " Binigyan ko siya ng blankong itsura.