The End Of Us

CHAPTER 4

'Run the race of  your life at your own pace.'

Kung saan saan na ako napadpad sa loob ng University hindi ko pa rin nahahanap ang Deans office . naiinis tuloy ako sa sarili ko kung hindi sana ako nakialam nasa loob na sana ako ng classroom.

Nawala bigla ang bigat sa dibdib ko at napangiti ng makita ko si Pandora na may Hawak hawak ng mga   Libro at tila Parang may hinahanap.

Tumakbo naman ako palapit sa kanya at ng makita niya ako ay biglang  nalukot ang mukha niya.

"Pandora."tawag ko sa kanya.

Nakabusangot naman siyang sumalubong sakin. At pabirong sinabunutan  ako."ikaw na babae ka saan ka ba nagsusuot ha.!! Alam mo bang kanina pa ako naghahanap sayo at halos suyurin ko na ang buong campus ehy.!!"sermon niya sakin .

Nagpeace sign naman ako sa kanya."Sorry".

Huminga siyang malalim, bago nagsalita ulit. "Hindi ka tuloy nakapasok sa unang klase ."napatigagal ako sa sinabi niya ."ANO??? anong oras na ba ??"tanong ko.

"9:45 buti nalang parehas tayo ng schedule, kaya Tara na punta na tayo sa susunod na klase."sabi niya at may kinuha sa bag .na papel tas binigay sakin."o ayan Schedule mo. Buti nalang .nakuha ko pati sayo."

Napangiti naman ako .at niyakap ko siya."maraming salamat Pandora." Niyakap niya Rin ako pabalik gamit ang isang kamay may hawak kasing libro yung isa.

Pagkapasok naming sa pangalawang klase ay wala pa yung prof namin .halos lahat ng estudyante sa loob ay napatingin saamin hindi na lamang namin ito pinansin

at buti nalang meron pang dalawang upuan ang taitira yung isa ay malapit sa may bintana ang isa naman ay sa panghulihan kung saan nandun nakaupo si Mister Masama ang ugali

Nanlamig ako ng makitang ang sama ng tingin niya sakin .at tila ba may ginawa akong masama sa kanya .meron naman talaga sabot ng konsensiya ko .pero siya nga yung gumawa ng masama ah .niligtas ko LNG naman yung lalaki.

Mukhang wala na talaga akong choice na mauupuan kundi sa katabi ni Mister masama ang ugali pano ba naman kasi umupo si Pandora sa bakanteng upuan dun  sa may bintana.

Napabuntong hininga na lamang ako at naglakad palapit sa kanya .kaya lang di pa ako nakakalapit ay nilagyan niya ng bag yung katabi niyang upuan na tila ba sinasabi saakin na meron ng nagmamayari nun.

Pero di naman ako pinalaki ng nanay ko na di lumalaban dahil ang turo sakin ni nanay kong nasa.tama ka ay ipaglaban MO kaya lumapit ako sa upuang yun at tinanggal ang nakalagay niyang bag at nilagay sa upuan ang sama ng tingin niya sakin pero umupo parin ako.

"You'll pay for what you did earlier woman"Mariin niyang bulong sakin at sasagutin ko na sana siya ng biglang  dumating ang prof namin.

"I will make sure that You will fvcking regret of helping that fvcking guy earlier"malamig niyang bulong ulit.

Sa totoo lang nakakapanlamig yung mga bulong niya pero bat di ako nakaramdam ng takot? .dahil sanay na ba akong may nakakaaway o dahil matagal na Simula nung may nakaaway ako .

Nangako ako kay nanay na di na ako babalik sa dati .ngunit dahil sa nangyari .mukhang babaliin ko ang pangakong iyon.