ჰვენი უსახელო ჩათი

2.თავი

 

-როგორ თუ ბანკს გავძარცვავთ?_ იკითხა ვინჩესტერმა

- ხო რაიყო აბა ფული გაქვთ?_ გაბრაზდა ნინო

- და როგორ მოვახერხებთ ბანკის გატანას?_ ამჯერად ელენემ დაარღვია სიჩუმე

- შიგნით ჩვენი ხალხი გვყავს_ წარბები აათამაშა ნინომ

- მაგალითად?_ ნუცამ ვერიკოს მკლავებიდან დაიძვრინა თავი და გოგოებთან მივიდა

- სოფო,ანი,ქრისტინე და მარიამი მაგ ბანკის მფლობელის ნათესავები არიან

- სულ ყველა რანაირად?_ ტასკა

- მოკლედ როგორც ვიცი სოფო და ქრისტი ბანკის მფლობელს ჩაუწვნენ და მაგის საყვარლები არიან,დანარჩენი ორი კი უბრალოდ ბავშვები არიან რომელთაც საწამლავი აქვთ,მათ ბანკის მფლობელს ისეთი რაღაც დაალევინეს რომ ორი დღე კუჭში აიშალა მერე კი ანი და მარიამი თავისი შვილები აგონნენ,სოფო და ქრისტი კი ცოლები,არ ვიცი რატომ მაგრამ ამ კაცს მრავალი ცოლი ჰყავს და მუსტაფას სახელით იცნობენ_ ამოიოხრა ნინომ

- კარგი მაშინ გეგმა დავსახოთ_ ვერიკომ ნუცას მოფერება შეწყვიტა და ისე თქვა.

- მოდი სასტუმროში ნომრები ვიქირაოთ

- ფული არ გვაქ ტასკა და რა ნომრები_ ელე.

- მოდი ვიმათხოვროთ და მოგვცემენ_ აზრი გამოთქვა ლიზიმ.

- მე უკეთესი აზრი მაქ,ვერიკო გავიდეს და გოგოები დაკეროს მერე ფულს მისცემენ დაგვირეკე ოღონდაცო_ ეშმაკურად ჩაიცინა ლიზამ.ვერიკოს უკვე ცახცახი იტანდა

- ნუცა არ გამიშვებს ხო? _ იმედის თვალებით შეაცქერდა მის სიყვარულს

- მნიშვნელობა არ აქ მიდი_ ვერიკოს გული ეტკინა.ის გრძნობდა,მან იცოდა რომ ნუცას ყოველთვის ეკიდა ფეხებზე და ახლაც დაამტკიცა ნუცამ ეს ყოველივე.აცრემლებული თვალები დამალა თავისი დაჯღანვით და გზაზე გავიდა.