5.თავი

114 15 81
                                    


   ჯონგუკი გაუთავებლად ტირის ლამის ყველა გავიჟდეს რა ჯანდაბა ხდება ან როგორ მოხდა ყოველივე ეს.

- ეს რანაირად ქენით_ ყვირის სოფო.

- უბრალოდ კონცერტის მერე კულისებში შევიპარეთ მეშოკში ჩავსვით და აი აქ არის_ მრებს იჩეჩავს ვინჩესტერი

- თქვენ მართლა ავადმყოფები ხართ?_ ელე.

- მოდი დავწნირდეთ_ ლუკა

- დავწყნარდეთ ადამიანო,არა რაა დღეს გრამატიკის მასწავლებელი მოდის აღარ განიხილება_ ვინჩესტერი.ვერიკო,ნუცა და ანი ჯონგუკს გაშტერებულები უყურებენ თითქოს ამ სამყაროში აღარ არიან.ჯონგუკი ტირილს ვერ წყვეტს.ეს სამეული ნელა იხრება მისკენ ისე თითქოს ნამცხვრის ნაჭერი იყოს.

- ნამდვილი ხარ?_ ხმის კანკალით ამბობს ნუცა

- ხო _ სუსტად ამბობს ჯონგუკი.

- რამდენი_ ვერიკო

- ხანი_ ანი

- გვიყვარდი_ ნუცა

- და_ ვერიკო

- ახლა_ ანი

- აქ ხარ_ ნუცა.ჯონგუკი დებილდება ფიქრობს ამათ შიგ ხო არ აქვთო მაგრამ ისე ეშინია არაფერს ამბობს.

- ნუ შეაშინეთ ეგ უბედური გამოდით აქეთ_ ყვირის ლიზი.

- ხო მართლა უკვე ცოდოა_ ნუცა( სტანი 1)

- წამოდით რამე ვჭამოთ და მერე ლოგიკურად  ვიმსჯელოთ თუ როგორ დავაბრუნოთ ეს ადამიანი სახლში._ ტასკა.

- მე ჯერ კიდევ შოკში ვარ_ პირღია ამბობს ნინო.

- მე კიდევ მშია_ მაკნე

- მე ვაფშე ჰოსოკი მინდა_ ლიზა_ კაით ხო რანაირად მიყურებთ_ ოხრავს და ჯონგუკთან მიდის_ ოე ძმაო თუ სახლში წახვალ რაც მეეჭვება ეს სამეული ისე გიყურებს რო...ჰოსოკს ეტყვი რო მიყვარს?

- ვეტყვი ოღონდ აქედან გამიშვით_ სლუკუნებს ჯონგუკი.

- აუ რა ტვინი მოტყნა ამან? რა ქალიშვილივით ბღავიხარ ხო არ გაუპატიურებთ ადამიანო_ ყვირის ვინჩესტერი

ჰვენი უსახელო ჩათიWhere stories live. Discover now