ჰვენი უსახელო ჩათი

10.თავი

ისტორია 2. იუნგი~ნინო.

- იუნგი, შეიძლება შემოვიდე?_ კარი გააღო ნინომ.

- მოდი_ უპასუხა საწოლზე მჯდომმა.

- ვფიქრობდი...საჭმელად ხომ არ გავსულიყავით?

- ვინები?

- მე და შენ

- კარგი წამოდი _ იუნგი და ნინო დაბლა ჩავიდნენ და გაუფრთხილებლად დატოვეს შენობა.

- ტაქსი?_ შესთავაზა ნინომ.

- არა,აქვეა პატარა რესტორანი_ იუნგიმ ნინოს ხელი ჩაჰკიდა და შენიბისკენ წაიყვანა.

- შენ მართლა სულ გძინავს?

- რა თქმა უნდა არა_ გაიცინა იუნგიმ.ნინო დაიბნა.

- აბა რას აკეთებ ხოლმე?

- მძინავს

- აბა ხომ თქვი არ მძინავსო?

- მოგატყუე_ ხმამაღლა გაიცინა იუნგიმ.მალე რესტორანსაც მიუხალოვდნენ,შინგით შევიდნენ და კუთხეში დაიკავეს ადგილი.შეკვეთა მალევე მოვიდა და ჭამა დაიწყეს.

- ვფიქრობდი და....საქართველოში რომ წახვალ არ მოგენატრები?_ ნინოს ამ კითხვაზე საჭმელი გადასცდა და ხველება აუტყდა.

- ეს რა კითხვა იყო_ დაიყვირა ლამის დამხრჩვალმა.

- კითხვა არ იყო,რა სიმართლე არაა? ვიცი რომ ჩემზე გიჟდები_ ნინოს თვალები აიმღვრა.

- ეს...არ...არის

- არ ღირს რამის თქმა,რადგან მეც მომწონხარ_ ნინომ გაკვირვსბისგან თვალები დააჭყიტა.

- რა?

- ხო რა იყო? ასეთი საყვარელი რანაირად ხარ_ ღიმილით თქვა იუნგიმ.ნინო შესამჩნევად გაწითლდა_ შეხედე შენ გაწითლდი ეს მართლა საყვარლობაა

- შეწყვიტე შენ მე ბოლო დონეზე მაწითლებ

- შენ კიდევ ბოლო დონემდე საყვარელი ხარ

- იუნგიი

- ნინოო_ ორივემ სიცილი დაიწყო._ ჰეი,ნახე მუსიკა ჩაირთო,გინდა ვიცეკვოთ?

- კარგი_ ორივე მაგიდას მოშორდა და ცეკვა დაიწყეს.(ორი დაბალი)

- პირველი პაემანია შენს ბიასთან _ ღიმილით თქვა იუნგიმ.

- ანუ?

- ხო ანუ კიდევ წამოვალთ სადმე_ იუნგიმ ნინო დააბზრიალა და მკერდზე მჭიდროდ აიკრა.

- კარგი იქნება, მაგრამ მალე უნდა წავიდეთ

- მანამდე დიდი დროა,გპირდები კიდევ წამოვალთ სადმე,ახლა კი შეიძლება შენმა ბიასმა გაკოცოს?_ იუნგი ძალიან ახლოს მივიდა გოგონასთან და თვალებში ჩახედა.

- კარგი_ სუსტად ამოილაპარაკა სიახლოვისგან გონება დაბინდულმა ნინომ.რამდენიმე წამში კი ერთმანეთს ვნებიანად კოცნიდნენ...

****

დავაჰვიანე ჰემო ლამაჰებო,მარა ბოდიჰი.

მგონი ნინოსი იყო ყველაზე რთული.