Are we meant to be?

CHAPTER 13:

Shane's POV:

                *pluff pluff pluff*
Ay punyeta! Napasigaw ako. Pano ba naman, ung alarm clock bigla biglang tumunog =_=

10:00 na pla. Tatawagan ko nalang si bes para mag-mall tas dun nalang kami maglulunch.

Ringg ringg..

"YNAAAAHHH!!!"
"AY SHET! ANO?! UMAGANG UMAGA ANG INGAY INGAY MO!"
"HEHE, sorry naman. Ano ready kana?"
"Yup, paalis nako."
"JINJAA??!! OMO! Ge ligo lang ako"

Pagtapos kong maligo, tinext ko agad si ynah para pumunta na sya sa bahay.

"Hey ynah,sorry di tayo tuloy. Dejk lang xD punta kana dito,ayos nako :) DALIAN MO UTANG NA LABAS! Ge."

Habang nagbibihis ako, tinitignan ko yung phone ko baka kasi magreply sya. Pero wala =/

Nung natapos nako,wala pading reply. Kaya naman bumaba na ako,tas nakita ko si ynah dun.

Ay pucha, bat di ka manlang umakyat para naman di ako maubusan ng load kakatext sayo? Diba??!!!

Hehe galing ko no? Sabi nya sabay tawa ng malakas.

Tss,tara na nga.

Okaaaaayyyyy. Hehe.

Nang makarating na kami sa mall, kumain muna kami. Halerr! Ala-una napo kaya -.-

San tayo?

Ikaw bahala.

Osige, wag na tayo kumain.

Hala uy joke lang! Sa mura nalang,para may pang-shopping pa tayo later.

Ah sige,siomai nalang tayo. Sabay ngiti nyang pangasar.

Tss..

Oh tara na.

Seryoso?

Yup.

KUMAIN NAMAN KAMI SA NAGTITINDA NG SIOMAI =_= ayos lang,diet din naman ako.