Are we meant to be?

CHAPTER 19:

"Nandito na kami sa mall, sa mcdo. Alam mo na kung saang mall yun kuya ah."

Nandun na daw sila. Sabi ko.

Ahh, okay sige tara na.

Nung nasa bus kami, ang awkward. Pano ba naman, ex ko tas ngayon kasama ko? Oh diba. Pero tulad ng dati, ako padin nagbabayad ng pamasahe nya.

Dalawa po yan. Sabi ko sa tagakuha ng mga bayad.

Namiss ko to. Narinig kong nagsalita si Andrea.

Huh?

Yung ganyan, ung lagi moko nililibre. Namiss ko yun.

Ah.. Naspeechless ako. Ako din, namiss ko to.

Wala na syang sinabi pag tapos.

Gusto kong sabihin sa kanya to "namiss ko to, lalo na ikaw. Namiss ko ung tayo pa" kaso para saan pa? Eh wala na nga kami. Hays.

Habang nsa bus na kami,sobrang traffic. Gusto ko na nga matulog e,kaso baka lumagpas kami.

Oh-h. Napabuntong hininga ko.

Nakatulog na pala tong kasama ko. Kawawa naman baka pagod na.. Tas nakasandal sya sa balikat ko.

Kaya naman, mas ginawa ko syang komportable. Inayos ko ung pagkakapatong ng ulo nya sa balikat ko. Tsaka ko pinaikot ung braso ko sa bewang nya. Baka ksi pumreno ung bus, tas magising sya. Ayoko putulin ung tulog.

After 15 mins, halos dipa din kami umaandar at tulog padin si Andrea.

To: Shane

Uy, sorry di muna kami makakasama. Pasabi nlng kay Marie sorry talaga. Sobrang traffic kasi, tsaka may emergency. Sorry ulet..

Tinext ko na shane na hindi kmi muna pupunta. Ayoko kasi gisingin si Andrea, mas maganda kasi sya pag nakapikit. Ang sarap nya ikiss haha. Tsaka may gagawin pa ksi ako sa bahay. Ihahatid ko nlng si Andrea sa bahay nila..

---

Nung nakasandal si Andrea sakin, pinatong ko ung ulo ko sa ulo nya. Inaantok ndin ako.

---after 10mins---

Oh sino bababa??!! Sigaw ng kundoktor.

Nagising tuloy ako.

Pero buti nlng ngising ako, kasi malapit na dito ung bahay ni Andrea.

Ahm, Drea.. Gising na, bababa na tayo eh. Sa inyo ka nlng matulog ulit.

Huh? Anu ba yan eh. Sige. Sabi naman nya.

Sige,tara na.

Bumaba na kami sa bus.