dur yavaş : yapbar

yeni sezon.

yazardan...

insanlar, kırılmış bir cam parçasıdır...

yazardan devam...

ambulans son hız,  kaza yerine ulaşmıştı, hepsini tek tek kaldırmışlar 'dı hastaneye, ayrı ayrı ameliyat yerlerine götürülmüş 4 arkadaş. birbirine tutunmaktan başka çareleri yoktu..hepsinin aklında tek soru "yaprak iyi mi"? peki gerçekten iyiymiydi o?...

yapraktan. ..

gözlerimi bir hastane odasında açtım, duvarlarında ben olduğum resimler ile açtım..kalkmaya çalıştım, ama yapamadım..nolmuştu bana? birden odaya birisi girdi. ..

sinan:iyi misin he?! ölmedin bak. yine hayat da sın!  iyi misin bari? !

yaprak:be-ben, noldu bana? ölmedim mi?

sinan:yok. hayattasın işte! yapamadım, kurtardım beni! çünki ben katil değilim!

korktum, sahi, bana tren çarpacaktı.  o ani yaşayan anlar..ölümlerden ölüm beğenme hakkım bile yoktu.

yaprak:sen beni ölüme terk ettin ama! barış nerde! gelsin. onu istiyorum!..

sinan:yoklar..kaza yapmışlar...öldü hepsi! barış öldü!  onu sen öldürdün! aliyi denizi oğuz'u hepsinin katili sensin!

sinan gözlerinden akan yaşları sildi, ne demişti  o? öldüler mi? benim yüzümden? 

yaprak:ölemezler.....be-beni bırakıp gidemezler...hayır...

gözlerim doldu ve bağırarak ağlamaya başladım...

yaprak:hayır! bu acıyı ikinci defa yaşamak istemiyorum! sevdiklerimi kaybetmek istemiyorum!.....nolur beni onlara götür.

sinan:anca mezarına gideriz! onlar artık nefes almıyorlar. öldüler.

yaprak:yaaa hayıır!  barıış,  deniz...ölemezsiniz...ali, oğuz. ölemezsiniz....gidemez siniz!!!!beni de alın yanınıza noolur. beni de alın.

kolumdaki serumu çıkarıp serum diregini yere fırlattım. ..hızla ayağa kalkıp odadan çıktım.....ama burası hastane değildi. ...evdi..

yaprak:neredeyiz?

sinan:orman da...bana bak. ağlamayı kes.  sinirimi çıkarma benim.

yaprak:kardeşlerim, sevdiğim adam için öldü diyorsun...ben artık yaşamıyorum ki....öldürdün hepimizi! hepimizi!

sinan'ın göğsüne yumruklar atarken, birden ona sarıldım,  ağlamaya devam ettim, paramparça oldum ben...onlar yoktu.

sinan:üzülmen bitti ise kalk..

sinan gözündeki yaşı sildi, yerde oturan beni kaldırdı, odaya geri götürdü,  yatağa yatırdı,  ağlayarak yatiyordum. .aklıma gelmişti yine...

lise....

yapraktan. ..

bahçede hüngür hüngür ağlarken, birden yanıma barış oturdu...

barış :yaprak noldu birisi bir şey yaptı?

yaprak:yaptı! sinan, yine beni üzdü! benden ne istiyorsunuz? ben size ne yaptım? yeter artık bıktım çok yoruldum. .

kalkıp hızla okula yürüdüm,  önüme sinan çıktı, arkadan ise barış geliyordu. ...

barış ;sinan..rahat bırak kızı.