dur yavaş : yapbar

ölme dakika kala (sezon finali)

2 gün sonra...

yapraktan. ..

oturma odasında oturmuş ağlıyordum,  o kızın ölümüne sebeb olan benmişim...burnumu koluma silip ağlamaya devam etti, birden burnumun ucuna birisi selpak uzattı, kafamı kaldırıp baktım, barıştı,  yanıma oturdu..gözlerimi ona diktim..

barış :neden bu haldesin? ben sana yoksa ağlamayı yasaklamadım mı? 

yaprak:o kız şimdi yaşıyor olabilirdi, ama sinan ölecekti, onu kurtardım ben..bana borçlu değil mi? neden nankör oldu?

barış :sen ona bakma, canını kimse için sıkma,  hem sen unuttun mu dediklerini? allah allah? başkasını demişti onu bana?

..barış hafif gülünce bende gülüp burnumu sildim,

yaprak:ya sana o kadar şey dedim ki? hangisini kast ettiğini bilmiyorum bile..

barış :lisede, "ben canımı kimse için sıkamam"demiştin,  şimdi niye sıkıyor sun?lisede ki yaprak olamaz mısın?

yaprak:lisedeki yaprak kötü, sana düşman..

barış :şimdi ki yaprak?

yaprak:şimdiki yaprak, sana  çok aşık..iyi birisi oldu

gülüp barışa sarıldım,  oda bana sarıldı,  barışın boynuna yaklaşıp öpüp kokladım..geri  çekilip gülümsedim. .barış da gülümsedi gözlerimi sildi, 

yaprak:gelir bizimkiler şimdi..yemek yapayım. .gökhan şimdi mantı ister, mantı yapayım, ali salata seviyor.ee oğuz'a pizza sipariş edip bir çorba yaparım..sinan'a da-

sinan diyince üzülüp gözlerimi kaçırdım..

barış :ona'da bir makarna yap...bana sormadın?

yaprak:siz ne isterseniz barış bey?

barış :ben seni yiyeceğim. .yani tatlı manasında. .

yaprak:aç karna tatlı yenmez...

barış :bakalım yeniyor mu yenmiyor mu?

hemen ayağa kalktım kaçtım,  peşimden koşuyordu, birden birine çaprtım sinan'dı. ..bana sinirli bir bakış atıp yukarı çıktı..bende mutfağa girdim...

......birlikte yemeğe oturmuştu'k...deniz oğuz ile konuşup gülüyordu..sinan sürekli bana bakıyordu, ayağa kalktım..

yaprak:su alacağım. ister misiniz?

ali:yok sağol canım..

barış :sen bana getir en iyisi (güler )

..mutfağa gidip su doldurdum. .mutfağa sinan girdi, gidip tuzlugu aldı, mutfaktan çıkacakken, kolumu tuttu...

sinan:bu son akşam yemeği...

sinan'ı itip içeri girdim...

........akşam......

herkes yatmaya gitmişti, bende odama çıktım içeri girecekken birisi kolumu tutup kapıya yasladı. ..korkudan kalbim hızlandı. .

barış :korkma benim (güler )

yaprak :ya birden öyle gelinir mi? korktum..

barış :yaprak, yine birlikte uyuyalim mı? 

...aklıma o söz geldi "bu son akşam yemeği "içime birşeyler doğmuş gibi son kez barış ile uyumak  istedim...kafamı salladim,  birlikte içeri girdik...hemen yatağa uzandım,  barış da yanıma uzandı..gözlerimizi tavana diktik, sonra barışa döndüm. .oda bana döndü. ..