Mafya Çeteleri Yatılı Okul'da

2.Bölüm:Tehdit lafta biter ben icrata bakarım...!!!

Berk Aksoy:

Teyzem 52 yaşındaydı evlenmediği için hiç çocuğu yok. Öğretmenlik okuduğu için Mirayla ben onu mutlu etmek adına ona bu okulun müdürlüğünü verdik. Şimdi hep beraber yeni sınıfımızın önündeydik. Mira kapıyı çalmadan içeri girdi. İçeride ki hoca öğretme masasına oturmuş bu yüzden 1 karış olan eteği daha da kısalmış erkeklerde ona ağzının suyunu akıta akıta bakıyordu. Aklıma gelen şeyle Mira'ya döndüm dişlerini sıkmış ellerini yumruk yapmış hocaya bakıyordu.

-"Hoş geldiniz çocuklar kendinizi tanıtın lütfen!" dedi.

Sonra kıyafetlerimizi süzdü ve hala kıyafetlerimize bakarak

-"Bu kıyafetler ne. Sizi bu şekilde nasıl içeri alırlar okul formanız niye yok? Bu konuyu tenefüs de müdire hanımla konuşacağım dan emin olabilirsiniz." dedi.

Hocanın bunu demesiyle Açelya gülmeye başladı.

-"Bu okulda hala forma mı kullanılıyor?" dedi. Sonra miraya döndü

-" Mira bu okul geride kalmış." dedi Mira başıyla onayladı

-"Evet ve işe bu sürtüğü okuldan atmakla başlayacağız." dedi

Ve hocaya kapıyı gösterdi. Hoca bir hışımla dışarı çıktı. Mira da hiçbir şey demeden en arka sıraya yerleşti ben onun yanına oturdum diğerleri de önümüze oturdu. 2 dakika sonra müdür ve o sürtük içeri girdiler . Hoca eliyle bizi gösterdi.

-"Hocam buyurun biz odama geçelim de çıkış işlemlerini halledelim." dedi.

Tabii herkes şok. Mira kafasını sıraya koymuştu. Sınıf ders boş olduğu için dağılırken

-"Hadi kantine inelim." dedi Barlas

-"Mira hadi."dedi oda kalkınca kantine indik. Kantine indiğimizde ortada 2 tane büyük masa vardı ama boştu bizde onlardan birine oturduk. Mira önündeki kahve bardağına bakmış hiç sohbete katılmıyordu. Bizimkilerle konuşup gülerken masaya vuran elle Mira hariç herkes o tarafa döndü bende başımı yavaşça o tarafa çevirdim.

Aras'ın ağzından:

Kantine indiğimizde kentindeki 8 kişilik gurubu gördük. Ama sorun o değil. Sorun bizim masamızda oturmalarıydı. Masaya elimle vurup hepsinin bana dönmesini sağladım. Masadaki herkes gülerken aralarında bir kız gözlerini kahve bardağın dikmiş bize bakmıyordu bile. En önde oturan çocuk ayağa kalktı. Kayağa kalkınca kız sanki ne olduğunu yeni anlamış gibi bize döndü.
-"Kim oluyorsunuz siz?"
diye sorduğumda ayağa kalkan çocuk
-"Ben Berk'de asıl siz kim oluyorsunuz?"
deyince Masal yani ikizim
-"Bu masa bizim." dedi
Onlardan diğer oğlan
-"Nereden sizin?" diye sordu
Bunu üzerine Bora
-"Bak kaşınıyorsan kaşırız sıkıntı yok"
dedi. Çocuk tam cevap verecekken kız
-"Barlas yeter." dedi adın Barlas olduğunu öğrendiğim çocuk
-"Ama Mira!" dedi
Ama kız ona öyle bir bakış attı ki susmak zorunda kaldı. Adı Mira olan kız
-"Siz bizi tehdit mi ediyorsunuz?"
diye sordu Arzu'da
-"Ediyoruz." dedi
Bunun üzerine Mira
- "İyi o zaman tehdit kaçta birer biz icrata bakarız." dedi
Ve masadan kalkıp kantinden çıktı diğerleri de peşin den gittiler. Merhaba! Ben Aras Demir. Yer altında tanınan bir mafyayım ama bu işlerle tek başıma uğraşmıyorum 8 kişilik bir mafya çetesiyiz önceden daha kalabalıktık ama diğer 8 kişi bize ihanet edince 8 kişi kaldık. 2 yıldır bu okuldaydık. Bu okula babamı kaybettik den sonra gelmiştik. Daha 15 yaşındayken geldik buraya. Bahçe de müdür tanıtmıştı ama kızın yüzünü görmemiştim eğer kantinde gördüğüm kız o kız sa çok güzeldi. Ama gözlerindeki soğukluk ondan korkma mı sağlamıştı. Grubumuzdaki kişiler ben,Kerem, Çağatay,
Bora, Masal (ikizim), Damla, Arzu, Melek Çok yakınız birbirimizle kardeş gibi
-"Abi kızlar çok güzel değil miydi ?" sorusuna çocuklar başlarıyla onayladı. Masal ise

-"Bence siz kızları boş verin de akşam ki gidiyor muyuz? O mekanın sahibi kimmiş biliyor musunuz? Oyun Bozan kendi mekanın da maçlara katılıyormuş hatta ona ring de yenilmez diyorlarmış." dedi

Arzu devam etti

-"Bende duydum hatta kızın annesi ölmüş. Babası çok zenginmiş ama bütün varlığını kızın dan ve oğlundan alıyormuş. Bir'de kız her ay Türkiye deki bütün yetiştirme yurtlarına 1 000 000 yardım yapıyormuş. Düşünsenize o kadar soğuk biri sır engelliler için Türkiye de 300 tane okul açmış." dedi

Herkes ağzı açık bir şekilde bakıyordu.

-"Tabi ki gidiyoruz." dedi

Bora Çağatay ve Kerem öde aynı anda -"Kaçırmayız." dedi

Sonra bütün gözler bana döndü. Benim onayımı bekliyorlardı. Başımla onayladım onları. Masal bana bakıyordu. Hep kendinden önce beni düşünüyordu. Canım ikizim.

Melis'in Ağzından: Sınıfta oturmuş sohbet ediyorduk. Akşam olacak maça odaklanmış bir şekil deydik. 2 dersimiz boştu. Sonra sınıfa daha önce kantinde kavga ettiğimiz gurup geldi. Ne yani bizimle aynı sınıftalar mıydı? Nöbetçi öğretmenin gelmesiyle herkes sırasına oturdu. Kafamı masaya koydum. Bir an önce dersin bitmesini istiyordum. Bu gün sadece 2 dese girip gidecektik. Çünkü akşam Mira'nın maçı var ve onun için antreman yapması lazım. Bizde dersten kaytarmak için yer arıyorduk. O yüzden bizde onunla gidecektik. Aradan 5 dakika geçmişti ki sınıfın kapısı açıldı. Bizim gurup haricin de herkes onlara döndü

-"Evet çocuklar hepiniz buraya bakın."

Müdürün sesiyle bizde bakışlarımızı onlara çevirdik. Çevirdik diyorum çünkü yanın da 8 kişi vardı ve ben bunları tanımıyorum

-"Bunlar yeni arkadaşlarınız Ece,Sıla,Simge,Merve,Eray,Kağan,Kutay ve Akın." dedi

ve çıkıp gitti Eray denilen çocuğun yanına hızla giden Berki Mira eliyle durdurdu ve hızla yanına gitti omuzlarından itti.

-"Sana dediğim gibi karşıma bir daha çıkarsan seni pişman edeceğim diye. Pişman olmaya hazır ol."

dedi ve sınıftan çıktı. Ama beni asıl şaşırtan daha yeni kavga ettiğimiz guruptan adının Arzu olduğunu öğrendiğim kız koşarak Eray'a sarıldı ve

-"Hoş geldin kuzen." dedi

Kuzen mi? Sanırım işler fena karışacak

Ümitsizlik köyüne gitme, ümitler var. Karanlığa doğru yürüme, güneşler var.

Evet yine ben. Olabildiğince yazım yanlışı yapmamaya çalıştım.

Umarım beğenirsiniz.

Bir daha ki bölümde görüşmek üzere