Komorebi // KaiSoo

Sign

Kyungsoo derste notlarını alırken bir yandan da Jongin'in ne zaman konuşacağını merak ediyordu. Epey şaşırmıştı dün gece aynı yatağı paylaştığı adamı hocasıyla birlikte karşısında gördüğünde. Eğer bilseydi beraber gelmeyi teklif ederdi. Ancak Jongin bundan rahatsız da olabilirdi. O kadar yakın olmayı reddederdi belki de. Kyungsoo emin olamıyordu hiçbir şeyden.

Yalnızca onu gördüğüne sevinmişti. Nedense kendini sıcak hissetmesine sebep oluyordu bu adam. Anlatmasa da anlaşılıyormuş gibiydi. Fakat onun anlatmasını bekliyordu. Neler yaşadığını, nasıl biri olduğunu kesinlikle merak ediyordu.

Chanyeol slaytlar bittiğinde anlatmayı kesti. Herkese arkadaşının neden oraya geldiğini açıkladı. Sınıfta minik bir uğultu yükselmişti hemen. Öğrenciler eski bir bağımlının karşılarında durduğuna inanamıyordu. Bir kısmının daha önceden gördüğü ya da bildiği şeyler olsa da çoğu uyuşturucuyu deneyimlememiş, içen biriyle arkadaşlık etmemişti. Yardımcı doçent bir hocanın bağımlı arkadaşının olması fazlasıyla garipti onlar için.

Jongin Kyungsoo ile göz göze geldiğinde zaman ikisi için de durdu. Ne yapacaklarını, ne düşünmeleri gerektiğini bilemediler. Yalnızca garip bir özlem vardı. Birbirlerini göreli daha sadece iki saat geçmesine rağmen tekrar gördüklerinde bir özlem yükselmişti vücutlarından. Ortamı ısıtan bir birleşmeydi bu. Chanyeol araya girmese bakışmaları devam edecekti belki de.

"Ben Kim Jongin," diye söze başladı. "Eski bir kokain bağımlısıyım. Nedenlerini merak ettiğinizi biliyorum. Çok fazla açıklayamayacağım şeyler bunlar. İleriki derslerde daha çok açılmayı umuyorum. Bugün size kokainin nasıl bir şey olduğundan bahsedeceğim kısaca."

Herkes ilgiyle dinliyordu, Kyungsoo da dudaklarını okuyordu. O fark etmese de Jongin takip edebilmesi için tane tane konuşuyor, harfleri atlamamaya ve anlaşılmayacak şeylerin üstüne basa basa söylemeye dikkat ediyordu.

"Kokain sizi uçuran uyuşturucu çeşididir. Mutsuz hissettiğinizde, belki depresif hissettiğinizde sizi alır ve bir saatliğine dahi olsa dünyanın tepesine götürür. Etkisi çok uzun sürmez ama her şeyi yapabilirsiniz o bir saat için. Cebinizdeki son kuruşu yemeğe değil ona verebilirsiniz mesela ya da aç yatan kardeşinizi ölüme terk edebilir, okul harçlığınızı ona yatırabilirsiniz. Ailenizin sizin için yıllarca çalışıp biriktirdiği parayı bir anda bitirebilirsiniz. Korkunçtur kısacası."

Jongin'in dolu gözlerini bir tek Kyungsoo fark edebilmişti. Can çekişen halini görebiliyordu, sanki bunların hepsi başına gelmiş gibiydi. Fakat öyle çabuk toparlandı ki bir yandan da bu acıları hiç çekmemiş gibiydi. Konu esmer adam olduğunda Kyungsoo bir türlü emin olamıyordu.

"Sorunuz var mı?"

"Nasıl tedavi oldunuz?" Bir kız el kaldırıp sordu.

"Rehabilitasyon merkezine yazıldım. İki senedir oradaydım hatta yeni çıktım."

"Yoksunluk krizi yaşadınız mı?" Arkalardan bir erkek sormuştu bu sefer. Dersin başında uyuklayan çocuğun ilgili sesi Jongin'i mutlu etmişti istemsizce.

"Çok. Yaşamamak mümkün değil. Ne kadar yukarıda durursanız onu aldığınızda, almadığınızda da o kadar aşağıdasınızdır. Ne olursa olsun hayatınızda mutlu hissedemezsiniz. Sanki tek aşkınız, tek sevginiz ona aittir. Tüm duyguları size o yaşatır."

Herkesi çok etkilemişti Jongin'in konuşması, ancak Chanyeol bu derslik yeterince konuştuklarını söylediğinde transtan çıkabilmişlerdi. Bu gizemli ve yakışıklı adam ilgilerini çekmişti. Özellikle bir kişi vardı ardında yatan hikayeyi merak eden.

***

Kyungsoo yurt odasına geçtiğinde içeride arkadaşını görmüştü. Elleri kitabın üstünde geziniyordu, ders kitabını okumaya çalışıyordu muhtemelen. Varlığını belli etmek için selam verdi. Baekhyun da başını onun olduğu tarafa çevirip gününün nasıl geçtiğini sormuştu. Dün gece yurda gelmemesinden anlamıştı bir yerlerde sürttüğünü ancak kendisinin anlatmasını bekleyecekti.