Alone In The Dark

Έιντεν

Ήταν σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας νέα από την Σελένα. Αν δεν είχε καταφέρει να πείσει τον Τζέικομπ να φύγουν μαζί για λίγες μέρες τότε όλο το σχέδιο έμενε πίσω. Έπρεπε να σκεφτεί άλλον τρόπο να τον κρατήσει μακριά και δεν είχε πολύ χρόνο για αυτό. Το κινητό του χτύπησε και έτρεξε αμέσως να πάρει στα χέρια του.

'Είναι όλα εντάξει... έφυγα με τον Τζέικομπ από την πόλη.. Τώρα περιμένω και από εσένα αυτό που μου υποσχέθηκες'  έλεγε το μήνυμα που του είχε στείλει και ανέπνευσε ανακουφισμένος.

'Θα κρατήσω τον λόγο μου' της έστειλε εκείνος την απάντησή του και μετά πληκτρολόγησε τον αριθμό του Ίθαν και τον κάλεσε.

<<Τι έγινε;>>

<<Όλα εντάξει... Το σχεδίο ξεκινάει από σήμερα>> του είπε αποφασισμένος.

<<Και ο Τζέικομπ;>>

<<Μην σε ανησυχεί αυτό... Το τακτοποίησα... είναι μακριά από την πόλη>> είπε και έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς να περιμένει την απάντησή του.

Τώρα είχε να κάνει το πιο δύσκολο πράγμα από όλα.... Έπρεπε να γυρίσει πίσω στα παλιά... Έπρεπε να γυρίσει στην Κλερ. Έψαξε τον αριθμό της στο κινητό του και την κάλεσε.

<<Μπα μπα πως και αυτό το ξαφνικό>> του είπε με την γνωστή χροιά στην φωνή της.

<<Ήθελα να σε δω>> της είπε αποφασιστικά.

<<Ναι εεε; Κάποτε έλεγες ότι δεν ήθελες να με ξανά δεις ποτε σου... θυμάσαι; Ήταν τότε που με έπιασες με τον αδερφό σου στο κρεβάτι>> του είπε και έσφιξε τις γροθιές του για να συγκρατήσει τον θυμό του.

<<Μπορούμε να το ξεχάσουμε τώρα αυτό; Σου είπα θέλω να σε δω>> της είπε όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε.

<<Ας είναι... που θέλεις να βρεθούμε;>>

<<Κανόνισε το εσύ αυτό.. εγώ να σε δω θέλω... δεν με νοιάζει το που>>

<<Ωραία λοιπόν... στο παλιό σου σπίτι... σε μισή ώρα>> του είπε και εκείνος θύμωσε ακόμα περισσότερο.

<<Επίτηδες το κάνεις;>>

<<Είπες ότι δεν σε νοιάζει το που... σε περιμένω.. και μην αργήσεις... ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να περιμένω>> του είπε και του έκλεισε το τηλέφωνο χωρις εκείνος να δώσει την απάντηση του.

Πέταξε το τηλέφωνο πάνω στον καναπέ προσπαθώντας να βγάλει τον θυμό του ενώ λίγο μετά χτύπησε το χέρι του στον τοίχο.