Zawgi
မသိမသာေဝးကြာမႈေလးေတြက အခ်ိန္ၾကာေလသိသာထင္ရွားလာေလျဖစ္သည္။မမ ေျပာေနတဲ့စကားမ်ားထဲတြင္ ထိပ္ထားအေၾကာင္းထက္ တျခားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းက မ်ားလာတတ္သည္။သူႀကိဳက္တဲ့ ရုပ္ရွင္နဲ႔ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္းေဆြးေနြးႏိုင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို သူနဲ႔အႀကိဳက္ခ်င္းဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ထိပ္ထားထက္ အခ်ိန္ေတြပိုေပးလာသည္။
"မမ..."
"ေျပာေလထိပ္ထား...."
ျပန္ထူးလိုက္ေပမယ့္ ထားျမင့္နဒီက လက္ထဲကဖုန္းကိုအၾကည့္မလႊဲ...အသံမၾကားမွ မ်က္လံုးေလးပင့္ၿပီး ထိပ္ထားကိုၾကည့္လာသည္။
ထိပ္ထားလည္း ေခၚသာေခၚလိုက္ရတာ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိ...ဒီအတိုင္းသူ႔ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္အဖတ္မလုပ္တာမို႔ေခၚလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။အခု လွည့္ၾကည့္လာေတာ့ေျပာစရာမရိွ...
''ဟိုဟာ....''
Ph ring~
ရုတ္တရက္ျမည္လာေသာဖုန္းေၾကာင့္ မမက ထိပ္ထားဆီကေနအၾကည့္ေတျြပန္လႊဲကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
"ဟဲလို ေဟမန္...အင္း..."
၀ရန္တာဆီကိုထြက္သြားတဲ့ မမကို ထိပ္ထားမတားႏိုင္ခဲ့ပါ...မမဟာ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ရသြားတဲ့အခါ ထိပ္ထားကိုပစ္သြားခဲ့ေလၿပီ...
အခန္းထဲမွာ လုပ္စရာအလုပ္လည္းမရိွတာမို႔အခန္းျပင္ထြက္ကာ အေမႏွင့္အတူတူ ကိုးရီးယားကားၾကည့္ဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ထိပ္ထား ခုနကမမကိုဘာေျပာမလို႔လည္း..."
အခုမွဖုန္းေျပာၿပီးပံုေပၚေသာ ထားျမင့္နဒီက အခန္းထဲကထြက္လာကာ ပ်ာပ်ာသဲသဲႏွင့္ေမးသည္။
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး..."
"ေၾသာ္ မမ ကဘာမ်ားေျပာမလို႔လည္းလို႔..."
"လိုက္လာခဲ့..."
ထိပ္ထားက ထားျမင့္နဒီကိုလက္ေကာက္ဝတ္ကေနဆြဲကာ အခန္းထဲျပန္ေခၚလာလိုက္သည္။ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ၾကားက စစ္ေအးတိုက္ပြဲေတြကို ရိုးေနၾကတဲ့အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ ထိပ္ထားတို႔ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္မၾကည့္ပဲသူတို႔လုပ္လက္စအလုပ္မ်ားကိုသာလုပ္ေနေလသည္။
KAMU SEDANG MEMBACA
တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ
Cerita Pendekသူ႔အတၲေတြေအာက္တြင္ တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ အခ်စ္တစ္ခုရွိသည္။
