KARANLIĞIN İKİ YÜZÜ

5.Bölüm

Medya ki Elvin Korhan.

Arel ve Elvin sabaha kadar konuşup dertleştiler.Elvin'in biraz da olsa unuttu dün olanları.Eski günlerde olduğu gibi beraber sarılıp uyudular.

Arel ve Elvin ikiz kardeş gibiydiler biri üzülse bir diğeri hissederdi.Üzülen arkadaşı mutlu olana kadar uğraşırdı.Güzel dostlukları vardı çoğu sahte ve mesafeli arkadaşlıklara göre.Birbirlerini hiç bırakmayacaklarını ikisi de çok iyi biliyordu.Arel Elvin'in uyuduğunu görünce o da gözlerini kapattı.

Barlas tarafında işler karışıktı.Sevdiği sandığı kadın onu baş düşmanı olan Asil ile aldatıyordu.Meğer şirkete özledim bahanesiyle ya da türlü bahaneler üretip Barlas'ın yanına gelip önemli bilgileri Asil'e aktarıyormuş.
Barlas bunu öğrendiğinde sinirden deliye dönmüştü.Üstüne birde gazeteciler gelince delirmişti.Sinirini iki gazeteciden özellikle de kızdan çıkarmıştı.

Barlas elindeki içki kadehini sinirle duvara fırlattı.Herşey üst üste gelmişti.Ailesini kaybettiğinden beri toparlayamamıştı kendisini.yapamıyordu bir türlü güçlü gözükmeye çalışsa da içinde bir yerleri hep kanıyordu.Ailesine özlemi her geçen gün artıyordu.kafasındaki düşüncelerden sıyrılıp
Sinirle soluyup ayağa kalktı.

Ne yapacağını düşünmeye başladı.Bir yandan sevdiği kadının ihaneti bir yandan baş düşmanı Asil'in işini bitirmek istemesi.Kafası çok karışıktı.
Üstüne birde bugün gazeteci kızı düşünüyordu.Neden aklından çıkmıyordu.Neden bu kadar düşünüyordu.Barlas'ta anlam veremiyordu.Kafasını iki yana sallayıp 'kendine gel Barlas oda diğer kızlar gibi' diye düşündü.
Sinirle soluyup odasından çıktı.Asansöre zemin kat düğmesine basıp beklemeye başladı.
Hâlâ bugün olanlar gözünün önünden gitmiyordu.
Asansör durunca çıktı.Arabasına binip eve gitmek yerine gece yarısı deniz kenarına gitmek istedi.

Ailesinin ölümünden sonra ilk defa deniz kenarına gelmişti.Önceleri ailesiyle beraber kahvaltı için gelirdi.Onlar öldükten sonra gelmek istememişti buralara.
Düşünmeye başladı Barlas tekrardan neler yapacağını aklında birkaç plan vardı iki hain için.
Bugün kendisini zor zaptetmişti hafsa'ya karşı.Yaptıkları affedilir şeyler değildi.
Ama bir çuval inciri berbat edemezdi Barlas.Bu yüzden sabretti.İkiside hakedeceği cezayı alacaktı.

Hafsa yine hiçbirşey olmamış gibi şirkete gelmiş Barlas'a yanaşmıştı daha doğrusu yapışmıştı.Barlas'ın aklı hâlâ almıyordu bir insan nasıl bu kadar alçalabilirdi.
Nasıl ajanlık yapmak için bir adamın koynuna girerdi.Barlas  kafasındaki düşünceleri silebilirmiş gibi Deniz kokusunu içine çekti.Bu koku her zaman Barlas'a huzur vermişti.

Birden bi harektlilik hissetti. Barlas izlendiğini farketti.Farketmemiş gibi davranarak Ayağa kalkıp arabasına doğru yol aldı.Kaç kişi olduklarını bilmiyordu.Tek bildiği Bu adamlar Asil'in adamları olduğu.

Arabaya biner binmez eline telefonu alıp en yakın arkadaşı Çınar'ı aradı.Kısa çalıştan sonra Çınar hemen açtı telefonu.
"Noldu abiciö bu saatte arıyorsun" dedi belli ki uyuyordu sesi uykulu geliyordu."Takip ediliyorum şuan arabayla takip ediyorlar beni Kim olduklarını bilmiyorum 10 kişiye yakın varlar.Ben bunları idare edeceğim sende hemen yardıma geliyorsun Çınar"dedi kesin dille.Çınar hemen hallediyorum diyip telefonu kapattı.Çınar acelece giyinip Adamlarını topladı

Barlas İdare edebildiği kadar etti.Ama adamlar anladı Barlas'ın onları farkettiğini bu yüzden Asil'i aradı adamlardan biri."Abi adam farketti izlediğimizi napalım".Asil sinirle soluyup elini masaya vurdu.Bir işi de beceremiyordu bu adamlar.
"Bir işi de elinize yüzünüze bulaştırmayın lan Ben size adamı uzaktan izleyin dedim siz adamım dibine girip adama kendinizi gösterdiniz.Gerekeni yapın"diye emir verdi.
Adamlar silahları eline alıp ateş etmeye başladılar.