Tomi'nin Geçmişi

Bölüm 1

Lütfen... Lütfen yapm...Kadının sözlerini kesen keskin bıçak boğazında derin bir kesik açarak yavaşça geri çekildi. Katil seri hareketlerle kadını yere bıraktı ve mutfağa doğru ilerledi. Bir iş için gelmişti ve onu da kolayca halletmişti...Tabi ki bunu bir amaç uğruna yapıyordu.Parası yarın hesabında olacaktı. Miktarı düşününce genişçe gülümsedi. Başka bir ülkeye gidip, kumarda ve güzel kadınların kucağında savuracaktı paraları. Düşünceleriyle iyice keyfi yerine gelmişti kiralık katilin. Mutfağa girip kenardaki çöp poşetlerini ve satırı aldı. Geri salona döndüğünde donup kaldı...Daha yeni öldürdüğü kadın yerde değildi, tam karşında ayakta dikiliyordu. Adam bir adım geri çekildi, hiçbir şey düşünemiyordu. Aklı almıyordu böyle bir şeyi...Kadın kafasını kaldırıp kanlanmış siyah gözlerini adama dikti.Boğazındaki kesikten kanlar akıyordu. Beyaz geceliği kırmızıya boyanmıştı. Adam şoktan kurtulamazken kadın yavaş adımlarla ilerledi, adam kaçma fikriyle hareket edecekken kadın burnunun dibinde bitiverdi. Nefesinin ölü kokusu midesini kaldırmıştı sanki yeni değil de yıllardır ölü bir bedenmiş gibi...Bu sefer yalvarma sırası adama geçmiş gibi ağzını açtı ve lütfen dedi, lütfen yapma... Kadının ölü bedeni sabit bir şekilde adama bakıyor tepki vermiyordu. Sonra elini kaldırdı. Elinde adamın mutfaktan getirdiği satır vardı. Adam dehşet içinde satıra baktı. Ne zaman bırakmıştı elinden, ne zaman almıştı, bunların cevabını düşünmeye kalmadan satır adamın koluna hızla indi. Hiç zorluk çekmeden kolu bedeninden ayırmıştı. Adamın çığlığı yankılandı... Salonda kanlar duvarları boyamış, çığlıklar desenini kazımaya devam etmiş. Ne duyan olmuş ne gören...

Adam derin bir iç çekti ve karısına döndü. Karısı sonunu merak eder gibi "sonra" dedi. Adam sustu, çünkü kendisi de sonunu bilmiyordu.Babasının anlattıklarını o da şimdi karısına anlatmıştı.Biraz bekledikten sonra "Merak etme tatlım bu uydurma, bir hikayeden başka bir şey değil.''Kadın adamın koluna küçük bir cimcik attı;"Ya Tomi saçmalama korkmadım sadece sonunu merak ettim." Tomi kafasını ''tabi'' der gibi salladı.Karısını çok seviyordu, bugün küçük bir kasabaya taşınmışlardı. Bu kasaba Tomi'nin ailesinin ve kendi küçüklüğünün geçtiği yerdi. Uzun yıllar sonra bir yuva kurmaya karar vermiş ve sessiz sakin yer olan kasabaya dönmüştü. Ailesinin yıllarca yaşadığı bu ev ona kalmıştı. Eski olabilirdi ama gösterişinden ve sağlamlığından ödün vermemişti. Eski ve toz içerisindeki salonun ortasında yer yatağı yapmışlardı. Eşyalar birbirine girmişti. Dağınıklığa rağmen salonun ortasında yer açabilmişlerdi. Adam uzanmış, kadın ise onun kolları arasında ki yerini almıştı. Evleneli 1 yıla yakın olmuştu ama her temas ettiklerinde ilk günkü sıcaklığı hissedebiliyorlardı. Kocası gözünde mükemmel ve karizmatik bir adamdı onun için... Kadın düşüncelere dalarken Tomi'nin ensesine kondurduğu öpücük Tomi'yi ürküttü;"İyimisin Lisa."Lisa derin bir nefes aldı ve Tomi'ye dönüp genişçe gülümsedi."Evet iyiyim, tamda senin ne kadar mükemmel ve karizmatik biri olduğunu düşünüyordum." dedi.Tomi dişlerini göstererek sırıttı;"Demek öyle."Lisa tominin burnuna küçük bir öpücük kondurup;"Evet öyle." dedi ve gözlerini yumarak "Hadi Tomi uyu, yarın çook işimiz var."Tomi de Lisa'nın alnına bir öpücük kondurup gözlerini yumdu. Bu onların ''İyi geceler'' deme şekliyidi ve ikisinin de çok hoşuna gidiyordu. ...Sabahın ilk ışıkları perdeleri takılı olmayan pencereden süzülmüş, havada asılı kalan toz tanelerini gün yüzüne çıkarmıştı. Lisa gözlerini aralayıp etrafa baktı. Bir an nerede olduğunu kavrayamamıştı. Zihni yavaş yavaş kendini toparlamış ve kocasına miras kalan eve taşındıklarını hatırlamıştı. Bu onun için biraz zordu yeni yer, yeni komşular ve tabi ki yeni ev...Alışması zaman alacaktı. Buraya taşınmak onun için çok güzel birşeydi.Bilmiyordu tabi taşındıkları evin geçmişten neler getirdiklerini...