Multimedia da Efe, Smyrna, Rüzgar var :DZemin kat yerin biraz altinda olduğu için ayağıma çok birsey olmadığına eminim. Ama gerçekten fazla can yakıcı.
Ayağımın acısı koşarken gittikçe artıyordu. Parkın önünden geçerken Efe'nin hala orda olduğunu gördüm. Beni fark ettiğinde yanıma koştu.
-Hey ayağına ne oldu?
-Hiçbirşey.
-Smyrna bana doğruyu söyler misin?
Hayır söylemek istemiyordum. Kendimi acındırmak gibi olurdu.
- Bir şey yok işte.
-Smyrna lütfen.
Sen beni niye bu kadar önemsiyon ki tipini yediğim. Endişelenince de ne tatlı oluyo. Bi dakka ya bu benim için mi endişeleniyor? Tutun beni sayın seyirciler, bayılıyorum.
-Sadece düştüm.
-Hemen bir hastaneye gidelim.
-Gerek yok. Gerçekten.
-Benimle geliyorsun.
Peki madem senlen öbür tarafada gelirim glw. Sen iste yeterki kulun kölen olayım. Nırı nırı nırı.. Beyin hücrelerim dans ederken cevap verdim.
-Peki.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ayağıma taktıkları şu demirli şey beni gerçekten rahatsız ediyordu.
-Yaa ben bu dandik şeyi istemiyom kiieeee
-Takmak zorundasın puhahahahaha
Diyip gülmeye başladığında ona dik dik bakıyordum. Fark edince sustu ve yavru kopek gibi bakmaya çalıştı. Allah'ım dogru kişi sanmıştım ben yaağ.
-Ee şimdi anlat bakalım ayağının içine nasıl sıçtın?
-Evet. Bu fazla kibar oldu. Neyse işte 2. Kattan atladım.
-Ne?!?!?
-Yeminlen.
-Smyrna valla bilemedim ki şimdi. Bişey sorcam senin beynin var mı?
-Var tabiki. Yemek yenen yerdi dimi orası.
Maçta gol yiyen takımın teknik direktörü gibi kafasını iki yana salladı.
-Neyse ya benim gitmem gerek daha eve bulcam kalcak. Bildiğin bi ev varmı kiralık falan?
-Ev mi? Neden?
-Amcamla kavga ettim. Beni odaya kilitledi. Bende biriktirdigim paraları ve birkaç parça eşya aldım. 2. Kattan atladım. Wohuuu
-Şaka mı?
-Yo
-Neyse istersen yeni ev bulana kadar ben ve ev arkadaşımla kalabilirsin.
O da senin gibi taşsa niden olmasın ykskli.s
-Bilmem
-Hadi ya yeni ev bulana kadar misafirim ol.
-Sizin ev nerdeydi?
- Karşıyaka
-Alsancak'ta ne işin var?
-Kardeşlerimin kursu burda. Ne zamandır onları görmediğim için. Parka getirmiştim. Sonra annem geldi aldı onları.
-Tamam o zaman.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Evet. Iste sende burda kalırsın.
-Olur.
- Rüzgar'da birazdan gelir. Bu arada Rüzgar biraz.. şey. . Garip.
-Garip insanları severim.
O sırada kapı sesi duyuldu. Rüzgardır heralde.
-BEN GELDİM! EFE PİÇİ! NERDESIN KANKA?
-Arka odadayız.
Beni görünce ifadesi değişti.
-Oo sende az değilmişsin be Efe. Dün başkasıyla bugün başkasıyla. Bu arada merhaba güzellik.
Olayın şokundan çıkamamış bir sekilde cevap verdim.
- Me...merhaba
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Smyrna
Teenfikceİzmir..... Ailesini kaybeden. Amcasının evinden kaçan ve kendi hayatını kurmak isteyen bir kızın hikayesi.