Terkedilmiş Ev

KAZA

"Burası öyle güzel ki,bayıldım ben buraya."

"Ama ben eski evimizi tercih ederim hem ben oradaki okuluma daha yeni yeni alışıyordum anne neden birden bire buraya taşındık daha bize bir açıklama bile yapmadınız"

Ela nasıl önceki okuluna yeni alışabiliyorsun anlamıyorum.Önceki okuluna başlayalı aradan iki buçuk ay geçti ve sen hâlâ alışamadın mı inanamıyorum.Bende annemin bu lafına karşı ne diyeceğimi bilemediğim için kulağıma kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım.Ama aniden araba durdu ve feci bir şekilde gürültü koptu.

"Anne,baba,Eda nerdesiniz?"

Sonra yanımda bir kadın belirdi.Ardından kolumda hafif bir acı hissettim.Meğer kadın koluma bir iğne yapıyormuş.Kendime gelince hemşireye annemi babamı ve ikizin Ela'yı sormak istedim ama tam konuşacakken ağzımı kıpırdatamadığımı farkettim.Hemşirenin koluna hafifçe dokundum ve ağzımın hareket edemediğini söylemeye çalışan hareketler yaptım.

Ardından bana merak etme baş hekim birazdan sana çenen için bir tedavi uygulayacak.Sadece kaza anında çene kemiğin yana kaymış bu kadar.Ama kısa sürede doktorun tedavisi ile düzelecek.Sonra hemşire odadan çıktı ve bende hemşirenin dediklerini düşünmeye başladım.Acaba ne kazasından söz ediyordu.Biraz zaman geçtikten sonra anladım.Arabanın anı bir fren yapması ve o feci gürültü her şeyin cevabını veriyordu.

Ardından kapıyı biri açtı ve bana doğru yürümeye başladı.Sonra çene kemiğinin çok fazla acıdığını hissettim.Sanırım bu gelen doktor olmalıydı.Hemşirenin bana anlattığı tedaviyi uyguluyor olmalıydı.Bana"ağzını hafifçe oynatır mısın?"dedi.Bende ağzımı kıpırdatmaya çalıştım.Artık çene kemiğimin oynayabildiğini görünce çok sevindim.Ağzımdan çıkan ilk kelime ise "ailem" oldu.

Doktor bey ailem iyi mi acaba?

Doktor biraz duraksadı.O sırada gözümden bir damla yaş süzülüverdi.Ardından konuşmaya başladı."sadece kardeşinin durumu biraz ağır ama sen merak etme.Kardeşini kurtarma oranımız yüzde 65'in üzerinde.Ayrıca şu an durumu çok iyi.Annen ve babana gelirsek onların durumu bayağ iyi,neyse ki emniyet kemerleri takımıymış.Kemerler takılı olmasaydı onların durumu da ağır olabilirdi."

Aradan tam olarak bir gün geçti.Bugün hastaneden taburcu edileceğiz sanırım. Odaya bir hemşire geldi ve bana gülümseyerek baktı.Ardından bana"kardeşini kurtardık.Şu anda odasında dinleniyor.Ama kardeşin sizinle birlikte gitmeyecek çünkü onun biraz daha dinlenmesi gerekiyor.

Gözümden bir damla yaş geldi ama bu mutluluktandı.Hemşire "sen biraz dinlen ben yaklaşık yarım saat sonra tekrar geleceğim o zaman taburcu edileceksiniz"dedi.

Ardından içimdeki o büyük rahatlamayla derin bir uykuya daldım.