Terkedilmiş Ev

-5.Bölüm-

Artık bu işkenceye katlanmak istemiyordum.Kendimi  öldürmek istiyordum.Bazenleri delirdiğimi yada yavaş yavaş tımarhanelik olduğumu  düşünmeye başlamıştım.Her gün halisülasyonlar görüyordum.Eşyalar yer değiştiriyordu.Gece yatarken birden duvarlarda korkunç  yüzler beliriyordu.Yatağımın altından sesler geliyordu.Musluklardan kanlar akıyordu.Kısacası artık her şeyden korkuyordum.Ailemden bile...

3 gün önce annnemle babamın kaldığı odada gizli daha doğrusu
kamufle edilmiş bir kasa buldum.
Bu kasanın kulpu yoktu.Sanki duvarla bitişik gibiydi.Bu sebepten dolayı hiç kimse kasayı
farketmemişti.Benim farketmem de şöyle oldu:

Bir gün annem ve babamın odalarında benim kulaklığım kalmıştı.O gün başım çok ağrıyordu. Aynı zamanda da dönüyordu.Bu sebepten dolayı sürekli bir yerlere çarpıp duruyordum.Önce odaya bir göz attım.Kulaklığımı yatağın yanında
duran komidinin üzerinde bıraktığımı farkettim.Komidinin
olduğu yere giderken yanlışlıkla duvara çarptım. Ama sanki bir demire çarpmışım gibi bir ses yükseldi.Ardından elimi duvarda
gezdirmeye başladım. Sonra tam aradığım yeri buldum.Orayı açmam için bir kulp aradım fakat bulamadım.Orayı nasıl açabileceğimi bulmak için düşünmeye başladım.Bu sırada da o kasanın bulunduğu yere yaslandım. Ben yaslandığım anda birden kasanın kapısı ters yönde içeriye doğru açıldı.

Kasa açılınca ben de içerisine bakmak istedim.Karşıma çıkan şey ise beni hüsrana ve hayal kırıklığına uğrattı.Kasada gördüğüm tek şey evlat edinme belgeleriydi.Ayrıca üzerinde benim adım yazıyordu.Ama soyadım bambaşkaydı.Ela Yılmaz
yerine Ela Çınar yazıyordu.Ama bu nasıl olabilirdi aklım bir türlü almıyordu...

Arkadaşlar çooooook özür dilerim sizden bölüm bayağ bi geç geldi ayrıca böljm biraz kısa oldu çok özür dilerim tekrardan.6. bölümü biraz daha uzun tutacağım.