Terkedilmiş Ev

~4.BÖLÜM~

Bu haberi aileme göstermek istemiyordum bu yüzden bende cebime katlanmış bir şekilde koyduğum krokiyi aldım daha sonra da odama geçtim.Hâlâ bu krokinin neden çizildiğini bilmiyordum.Daha sonra annem odama geldi fakat krokiye bakarken dalmışım bu sebepten dolayı annem elimdeki kağıdı gördü ve hızlı bir şekilde elimden alıverdi.Sonra bana"Eda'nın projesi sende ne arıyor?"dedi.

Şu anda donup kalmıştım.Ne yani bütün bunlar neydi peki.Bütün bu yaşadıklarım.Hem ben bunu kendi odamda bulmuştum.

"Bunun Edaya ait olduğunu bilmiyordum anne.Bunu salonda yerde buldum ve önemli bir şeydir diye düşündüm.Bu yüzden de odama koydum."

Annem şüphelenmesin diye ona yalan söylemiştim.Ama bir şey kafamı karıştırmıştı bu nasıl Eda'nın olabiliyordu işte o kısmını anlayamadım.

"Anne istersen sen bana o kâğıdı ver ben Eda'ya veririm.

"Tamam zaten benim alışverişe gitmem gerekiyordu evde bir kaç eksik var da.O zaman ben bu kâğıdı masanın üzerine bırakıyım sen oradan alırsın."

Annem gittikten sonra kâğıdı elime aldım ve Eda'nın odasına gittim.Giderken elime annemin yaptığı çilekli pudingi götürdüm.
Çünkü  ikizim en çok sevdiği puding çileklidir.

Eda'nın odasına gittim ve kapıyı tıklattım"gel".Hızlıca odaya girdim bu işi kısa tutmak istiyordum çünkü ben böyle guygusal yada kelimeleri süsleyip de söylemeyi sevmem.

"Merhaba.Ben senden özür dilemeye gelmiştim.

"Neden"

"Bak, o projenin üstüne kim su döktü yada ona zarar verdi bilmiyorum.Şu anda tek bildiğim bir şey var o da senden özür dilemek istediğim."

Sonra Eda yanıma geldi ve bana çok sert bir şekilde bakmaya başladı.Ardından bana biraz daha yaklaştı ve bana sımsıkı sarıldı.
Bu olanlara inanamıyordum.
Eda bana ilk kez sarılmıştı.Tabi ki çocukluğumuzda sarılmışlığımız vardı ama bu anlatamayacağım bir histen,daha da içten olmuştu.

"Asıl ben senden özür dilerim artık senin yapmadığına inanıyorum."

Artık ikizimle aram düzelmişti ve işte o soruyu sormanın zamanı gelmişti.İçim içimi yiyordu.Ama bu soruyu da sormam lâzımdı.Ve...

"Eda çıkmadan önce sana bir şey sorabilir miyim?"

"Tabi ki sorabilirsin.Önemli bir şey mi oldu yoksa?"

"Aslında emin değilim.Bu aralar öyle acayip ve tuhaf şeyler oluyor ki hangisinden başlasam onu bile bilemiyorum."

Eda birden bana gülümsemeye başladı ve bana istediğimi sormakta serbest olduğumu söyledi.

Cebime koyduğum krokiyi elime aldım ve ona gösterdim."Bunun sende ne işi vardı?"

Sonunda o soruyu sormuştum ama bir sorun vardı Eda bana bunu nerden bulduğumu soruyordu.Asıl bu soruyu benim ona sormam daha doğru olurdu fakat ben sormadım.

Sonra Eda elimde duran kâğıdı hızlı bir şekilde elimden alıverdi.
Bana"bunu sana anlatamam çok tehlikeli"dedi ve benim odasından çıkmam için işaret etti.

Anlamıyordum,bunu neden yapmıştı.Ama artık bu işin derinlerine inme vaktim gelmişti...