Στοίχημα!?

16.

H φωτογραφία περιέχει εμένα να την έχω αγκαλιά στην ταράτσα! Όταν καθόμασταν και δεν μιλάγαμε! Αποκλείεται να είναι σημαντικό για εκείνη! Και σίγουρα δεν υπάρχει αυτό το μηχάνημα που λέει ότι βλέπεις τα όνειρα κάποιου. Τουλάχιστον έχω αυτήν την φωτογραφία που είναι σημαντική για εμένα.

Αλλά τότε πως είχε  την φωτογραφία η γριά πριν!? Μωρέ λες να με αγαπάει? Μπα αφού αγαπάει άλλον γιατί είναι σημαντικό για εκείνη αυτό?

Τότε μου έρχεται η σημερινή μας συζήτηση:

FlashBack

"γεια"λέω
"γεια"λέει
"τι έχεις" ρωτάω ήρεμα
"τα νευρά μου!" φωνάζει
"τότε γιατί κλαις?" ρωτάω σαν μαλάκας
"έτσι κάνω εγώ! Όταν έχω τα νευρά μου κλαίω!" φωνάζει και μετά κλαίει βουβά και κάθομαι δίπλα της για να την αγκαλιάσω. 

Χαμογελάω όταν θυμάμαι αυτήν την αίσθηση να την έχω στην αγκαλιά μου. Να είναι δική μου! Να είμαι ο μόνος που την αγγίζει. Ακόμα και όταν ξέρω ότι δεν έγινε τίποτα παραπάνω από μια αγκαλιά. Την καλύτερη αγκαλιά!

"πες μου τι έγινε"
"γιατί με αφήνεις να σ αγαπώ αφού θέλεις την Σελίνα!?" ρωτάει και τρέχει

End FlashBack

Τώρα καταλαβαίνω! Δεν είχα καταλάβει την πρόταση εκείνη την στιγμή αλλά καταλαβαίνω τώρα! Δεν αγαπάει κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό της! 'Γιατί με αφήνεις να σ αγαπώ αφού θες την Σελίνα!?' δεν θέλει να πληγωθεί απλά! Τίποτα άλλο!

Δεν αγαπάει εμένα γιατί αν με αγαπούσε  δεν θα έκανε αυτήν την ερώτηση! Θα με αγαπούσε όποια και αν αγαπούσα εγώ δεν θα με ρώταγε και ούτε καν θα της είχε περάσει από το μυαλό να μου κάνει αυτήν την ερώτηση!
Όπως εγώ! 

Την αγαπούσα όταν νόμιζα ότι ο Άλεξ ήταν το αγόρι της,την αγαπούσα όταν σκυλοβριζόμασταν, την αγαπούσα όταν με χαστούκιζε,την αγαπούσα όταν έμαθα ότι είναι αναρχική, την αγαπούσα όταν πήγε να χτυπήσει το κορίτσι μου, την αγαπούσα όταν ήμασταν μόνοι μας στην τάξη, την αγαπούσα όταν τα μαλακισμένα πήραν το κινητό μου και στέλνανε μηνύματα σε εκείνη!

FlashBack

"ξέρεις ότι εκείνοι γράφανε τα μηνύματα έτσι?" την ρώτησα δύσπιστα
"Ναι για αυτό είπα όχι" λέει και μου παίρνει μερικά δευτερόλεπτα για να καταλάβω το εννοεί. Χαμογελάω "Αν μου τα ζήταγες εσύ θα έλεγα : ΚΑΙ ΒΈΒΑΙΑ ΌΧΙ! ΔΕΝ ΤΡΕΛΆΘΗΚΑ!!!" λέει

End FlashBack

Την αγαπούσα και όταν γάμαγα  τις άλλες, την αγαπούσα και όταν τα είχα με την μουνάρα την Σελίνα (ακόμα τα έχουμε), την αγαπώ και τώρα που απλά είναι ένα τυφλό κορίτσι που μου κάνει κάθε μέρα και την ζωή ποιο δύσκολη!

Αυτό είναι αγάπη όχι αυτό που λέει η Δανάη! 

Μικρό αλλά πολύ δυνατό! Δεν νομίζεται?

Τι θέλω/τι πιστεύω