Başlangıç tarihinizi buraya yazarmısınız? :)
Başlamadan önce sizce nasıl bir bölüm olucak?
Gece'nin yıldızını aydınlatmadan geçmeyin lütfen;):)) <3<3
Selam ben Gece 17 yaşında 1.65 boylarında sakarlığı ile nam salmış, her şeyden çabuk korkan hayatı sıkıcılık üzerine inşa edilip ara sıra kendinden bile sıkılan hareketliliğe ve eğlenceye muhtaç annesi yüzünden gerçek mutluluğu olmayan bir genç kızım.
Kulaklığımı takmış insanların gerçekten mi yoksa sahteden mi mutlu olduklarına baktım. Tabi bakarım ben annem yüzünden böyle keyifle güldüğümü hatırlamıyorum.
Üst caddeye çıkıp bir markete girdim,raflara bakarken bir kız çocuğu dikkatimi çekti , annesine elindeki çikolatayı gösterip almasını istiyor
annesi çikolatayı eline alıp olumsuzca başını sallıyor, neden bu insanlar çocuklarını mutsuz etmek zorunda ki ,onlara bakamya devam ettim çocuğun suratı asılınca annesi ona bakıp çikolatayı almaya izin verince çocuk sevinçten dans etmeye başladı
gerçekten bir çikolata bu kadar mutlu edebildi mi? Annesi çocuğun elinden tutup oradan uzaklaşıtı . Bende çocuğun tepkisini merak ettiğim için karşı rafa ilerledim
ve elime bir çikolata alıp kasaya doğru ilerledim. Kasiyer kadın bana hoşgeldiniz diye tebessüm etti bende ona karşılık olarak tebessüm ettim,
Kasiyer kadına ücreti verdikyen sonra marketten çıktım. Elimdeki çikolataya baktım acaba o çocuk gibi mutlu olabilecek miyim? Karşıya geçip bizim üst sokaktan ilerledim neden mi? Benim ailem benim çikolata yediğimi öğrenirse ortalığı ayağa kaldırır özellikle annem çünkü annem bir diyetisyendir.'''
Geçen okulumda bir çocuğu ayvalık tostunu zevkle yerken gördü hemen çocuğun tostunu yere attı. Tabi çocuk şok oldu neyse annem gittikten sonra telefi niyetine çocuğa iki ayvalık tost aldım''' bunun gibi olaylar işte
Neyse çikolatayı açıp bir ısırık alınca duyduklarım hafifçe yana kaydı o çocuk kadar mutlu etmese de mutlu oldum. Köşeyi dönerken, simsiyah giyinimli, kafasındaki şapka yüzünden yüzü görünmeyen biri ile çarpıştım.
Karşımdaki dümdüz ayakta durdu ama bn çoktan yeri boylamıştım. Korktuğum için küçük çaplı bir çığlık atmıştım. Karşımdaki çocuk bana napıyorsun bakışı atıyordu, zar zor ayağa kalktımve üzerimi düzeltiyorum bana çarpan çocukta yanımdan geçip gidecekken arkasını dönüp beni ne olduğunu anlamadan belimden tutup duvara yasladı ve bana ;
... : Şimdi bana yardım etmen lazım.
Dedi şaşkınca suratına bakarken bir kaç topluluğun
..."Nerede lan bu çocuk".
dediğini duyar duymaz içimi bir korku kapladı ve çocuğun elinden kurtulup gidecekken beni belimden kavrayıp elinide yanağıma koyup yüzüme doğru yaklaştı, gözlerimi yumup korku ile bekledim.
Birinin bize "Hey siz " diyince çocuk belimi daha çok kavrayıp beni kendine yaklaştırdı. Adam bu hareketi görünce adamlarına seslenip
..." Kimse yok burda" dedi.
Adam yanımızdan uzaklaşınca, çocuk beni bırakıp suratıma bakıp dikkatlice inceledi sonrada birşey demeden gitti. Bir an sarsıldım korkuyla hemen toparlanıp bizim sokağa girdim hızlıca yürüyüp eve geldim,
evin bahçesinden içeri girip çantamdan anahtarlığı mı çıkarıp kapıyı açtığım gibi kendimi eve attım,
koşarak merdivenlerden çıkıp odama girip kapıyı kitleyip kendimi yatağıma atıp yastığı elime alıp yüzüme bastırdım ve çığlık attım ,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UKALA
Teen Fiction-Sen hiç tanımadığın biri kucağına alsa rahat olurmuydun üstelik insanlar sana ucube görmüş gibi bakarken bu cümleyi kurduğun da gözlerimi açtım ve 11/G sınıfına yaklaştığımızı fark ettim -Açıkçası ben böyle kaslı ve yakışıklı bir çocuğunu kucağı...
