ေက်ာခိုင္းလို႔ထားေပမဲ့
အခန္း (၂)
"Youngjae အငယ္ေလး ေဟ့ေကာင္ ထေတာ့ ထေတာ့ မင္း JBဆီ သြားရအံုးမယ္ေလ"
အကိုျဖစ္သူ Jackson၏ လႈပ္ႏိႈးမႈေၾကာင့္ အိပ္မက္မွ ႏိုးထလာခဲ့ရေသာ Youngjae
"ေၾသာ အိပ္မက္ပဲ" ဟု ေတြးလိုက္ရင္း အိပ္ယာမွ လူးလိမ့္ကာ ထခဲ့လိုက္ရသည္။
"ျမန္ျမန္လုပ္ မ်က္ႏွာသစ္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ဆင္းလာခဲ့ ေအာက္မွာ အေဖ ေစာင့္ေနတယ္"
"ဟင္ အေဖ ေရာက္ေနတာလား" အိပ္မႈန္စုံမႊား မ်က္လံုးတို႔ ျပဴးက်ယ္ကုန္လ်က္ ေမးလိုက္ေတာ့
"ေအး ျမန္ျမန္ဆင္းခဲ့" ဟု ေျပာရင္း Jacksonက အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေလၿပီ။
"ခုမွ တစ္ရက္ပဲေတြ႕ဖူးေသးတာေလ အဲ့အိပ္မက္က မက္စရာလား ဘာတုန္းကြာ အိပ္မက္ထဲ ထည့္မက္ရေလာက္ေအာင္ first sight မွာတင္ ငါ့ကိုစြဲေဆာင္သြားခဲ့တာလား ဟာ မသိေတာ့ဘူးကြာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပခံုးျပင္က်ယ္ႀကီးကိုေတာ့ သေဘာအက်သား" Youngjae တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးရင္းပင္ အေတြးမ်ားျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေလသည္။
"ငခၽြဲ ေရခ်ိဳးတာ ၾကာေနၿပီေနာ္ ေအာက္ထပ္မွာ အေဖ ေစာင့္ေနတယ္လို႔ဆို" Jackson ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာ၍ သတိေပးေတာ့မွ အေတြးတို႔ျဖတ္ကာ ျမန္ျမန္ျပင္ဆင္ၿပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ေလသည္။
"အေဖ ေစာေစာစီးစီး ေရာက္လာလို႔ပါလား သားမ်က္ႏွာေလးကို လြမ္းေနလို႔မလား"
အခၽြဲေျပာေလးေျပာရင္း စားပြဲဝိုင္းမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
Youngajeႏွင့္Jacksonတို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလ်ွာက္တတ္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ အေဖျဖစ္သူမွွ သီးသန္႔ခြဲေနေစခဲ့သည္ ျဖစ္ၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဖမွာ သူ႔ေနအိမ္မွာရွိမေနတတ္ဘဲ ခရီးထြက္ေနသည္က မ်ားေလသည္။ အလုက္ကိစၥႏွင့္ မဟုတ္ပါဘဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရွာေနဟန္တူေသာ္လည္း သူတို႔ညီအစ္ကို ေမးတိုင္း ျပန္ေျဖခဲ့သည္မွာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္သည္တဲ့ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖျပန္ေရာက္ေန႔ ပထမဆံုးတစ္ရက္မွာေတာ့ သူတို႔ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ထံ ထမင္းလက္ဆံု လာစားတတ္ေလသည္။
ယခုလည္း အေဖျပန္ေရာက္သည့္ေန႔ ပထမဆံုးေန႔၏ Breakfastဝိုင္းေလးႏွင့္ နံနက္ခင္းကို အစျပဳခဲ့ၾကေလၿပီ။
YOU ARE READING
ေက်ာခိုင္းလို႔ ထားေပမဲ့
Fanfictionထြက္ခြာဖို႔အတြက္ ေက်ာခိုင္းရပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္တို႔က စက္ဝိုင္းေပၚမွာ ရပ္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ မ်က္ႏွာမူထားတဲ့အတိုင္း ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာခဲ့တယ္ဆိုရင္ စက္ဝိုင္းမ်ဥ္းအတိုင္း ေလ်ွာက္လာခဲ့ တခ်ိန္ခ်ိန္က် မလြဲမေသြ ျပန္ဆံုၾကမွာပဲ။
