Enchanted (Available on Novelah & StoryOn)

Chapter 23

Chapter 23: Jewelry

***

"You know what, I can't help but to think about Leonella. She's madly in love with you. Naging dahilan pa para ma-depress siya."

"She's a strong woman. Gagaling din siya and hopefully she will change for the better," aniya.

Kapwa kami ngayon nakaupo sa rooftop ng apartment niya. I volunteered to accompany him here because of his wound. Ayaw niya pa noong una pero dahil sa kakakulit ko pumayag na rin siya.

"Tingnan mo nga naman hindi ko akalaing may magandang parte rin ang apartment mong mukhang haunted house." Napangisi naman siya at mahinang pinitik ang noo ko.

"Sinasabi ko naman sa 'yo, huwag mong minamaliit ang apartment ko.
It may look ugly outside, but there's still something that makes it beautiful, and were here." Napangiti ako at hindi mapigilang halikan siya sa pisngi.

Nanlaki naman ang mata niya sa gulat. "Ikaw ah, bakit mo ako hinalikan? Nagiging manyak ka na!" Napailing ako at binatukan siya.

"Sira! Hinalikan ka lang naman sa pisngi, manyak na. Eh, ano ng tawag sa 'yo?"

"Sorry na, joke lang." Nagpeace sign pa siya na parang bata.

"Kasi 'yong sinabi mo tungkol sa apartment parang konektado rin sa akin. I'm also an ugly outside but beautiful inside."

"Na-touch ka?" May mapanuksong naglalaro na ngayon sa labi niya.

"Yeah, and everything you're saying has a point." Inakbayan naman niya ako.

"Kasi, Mine, words are empowering. Iniisip ko muna kung tama ang mga sinasabi ko. I want my every word to mark your mind. "

Napangisi ako. "You know what, parang ikaw ang babae sa atin sa dami ng words of wisdom mo."

"I can be a girl for you." Sabay pa kaming natawa. Nakapatong ang ulo niya sa balikat ko habang nakatingala kami sa kalangitan. Just silently watching the stars and the moon.

"I'm now wondering how did you survived living like this. Mayaman ka naman bakit hindi ka na lang bumalik sa inyo?'' Bumaling ako sa kanya.

I don't have any idea how his life has been the past years. It may be really hard and lonely.

"We have our own pride and principle. Mas maganda nga ito at malaya kami. Pero huwag kang mag-aalala, malapit na rin naman akong makatapos. Tapos, maghahanap ako ng magandang trabaho. I will create my own name. Saka ako, babalik sa amin at kapag nangyari 'yon. Isasama na kita." Ang saya sa puso na ibinabahagi niya sa akin ang mga plano niya sa buhay.

"Whoo! May shooting star! Mag-wish tayo!" excited kong sigaw nang saktong paglingon ko sa kalangitan ay nakita ko. Agad na akong pumikit para humiling.

"I want this guy beside me to succeed and always be happy."

I silently wish. Hoping it will come true.

"Nag-wish ka?" tanong ko nang pagbaling ko sa kanya ay matiim siyang nakatitig sa akin. Tumango naman siya at ngumiti.

"Anong hiniling mo?" I ask curiously.

"Mine, kapag sinabi ko sa 'yo baka hindi magkatotoo. Kaya, sa akin na lang 'yon," supladong sabi niya. Napanguso naman ako at inirapan siya.

Namayani ulit ang katahimikan sa amin. I never imagined myself, sitting calmly on this rough surface.

It's not a perfect rooftop, but I considered it. The most beautiful place I have been to. Because of this guy beside me.

"May gusto ka bang sabihin?" tanong niya nang mahuli akong nakatitig sa kanya.