نور اورده پیامی
از ماورای نگاهی
از پشت ماه
پشت ناهید
پر ز مهر
با شکوهی همانند آدرخش
میانبر میزند به کوچه های اوند گیاه
می اورد احزان غروب
میدهد شوق طلوع
استقرار در پشت مهتاب
به تماشا مینشیند
ذوق اصحاب
نور بیان بودن میکند
فریادی دارد همانند اظهار حضور
مستمع باش.
نور خبری دارد
از سفری می آید
در تیغه هایش
زمزمه شعر میشنوم:
" سفر ها باید، تا پخته شود خامی. "
در تاریکی کیهان
تو نور باش.
پیامی بیاور
از اخرین لکه ایمان.
