Merhaba Park Jimin.
Bugün okulda seni fazla göremedim. Çünkü arkadaşım Jungkook beni bir kızla tanıştırmak istediğini söyledi.
Ona ben eşcinselim diyemedim Jimin. Ona senden hoşlandığımı söyleyemedim.
Özür dilerim.
Jungkook'a o kızla buluşmak istemediğimi de söyleyemedim.
Lanet olsun keşke söyleseydim Jimin. Kafede Jungkook , o kız ve ben otururken sen kafeye girdin ve bizi gördün.
Biliyorum ben senin umrunda değilim ama sanki bakışların hüzünlü gibi gelmişti.
Gerçekten içim parçalandı Jimin. Zaten kafeye geldiğin gibi çıktın kafeden ve gözden kayboldun.
O sırada kendime çok kızdım Jimin. Kendimi çok suçlu hissettim.
O sinirle masadan kalktım ve Jungkook'un anlam vermeye çalışan gözlerine aldırmadan kafeden çıktım.
Sağa sola bakındım ama çoktan gitmiştin Jimin.
Özür dilerim.
Ben umrunda olmasam da sana kendi içimde ihanet ettim ve kendimi bu yüzden asla affetmicem Jimin.
Lütfen sen de beni affetme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ten Letter | vmin
Teen FictionSenin gözlerine bakıp "Seni seviyorum." diyemem. Ama seni ne kadar çok sevdiğimi yazabilirim Park Jimin.
